مهار استرس ها و هدايت آنها به سمتي که ميزان آسيب کمتري از نظر بدني و رواني تحمل کنيم، يکي از مهمترين مهارت هايي است که هر فرد بايد بتواند آن را فراگيرد. روشهاي مهار استرس ها گوناگون مي باشند و ‌بسته به عمق، مدت و نوع استرس و همچنين تفاوت هاي فردي، مي توان از يک يا تلفيقي از چند روش استفاده کرد.

به عنوان مثال فرد مي تواند وقايع استرس زا در طول روز را در دفترچه اي يادداشت کرده و به آنها از نظر ميزان فشار رواني که تحمل مي کند رتبه اي از يک تا صد دهد.
با شناسايي عوامل استرس زا و ميزان و فراواني آنها، گام اول را در مهار آنها به خوبي برداشته است. سپس مي تواند علايم بدني خود را نيز يادداشت کند و در لحظه از حالت هاي بدني خود کاملا آگاه شود.

تغيير نگرش (شناخت) نسبت به عوامل استرس زا يکي از مهمترين راه هاي مقابله با آنهاست. بدين معني که يک واقعه مي تواند در ذهن فرد يک (فاجعه) تلقي شود و يا صرفا (يک اتفاق).
راه حل هاي رفتاري عموما به همراه تغيير نگرش، در کنترل استرس ها بسيار کمک کننده هستند. همچون نفس عميق، استفاده از روشهاي ريلکسيشن (آرام سازي) به همراه موسيقي صداي طبيعت، بيوفيدبک (آگاهي از علايم بدني و آگاهانه سعي در کنترل آنها)؛

به عنوان مثال وقتي تنفس و يا تپش قلب از ريتم اصلي خارج مي شود، فرد مي تواند با تنفس کنترل شده علايم را کاهش دهد و به ريتم نرمال درآورد. ورزشهاي رواني حرکتي همچون شنا و يا دوچرخه سواري و يا حتي پياده روي هاي کوتاه نيز مي تواند به کاهش استرس ها کمک کند.

www.ravanyab.ir