سخن بلند و اميدبخش روان‌شناسي مثبت‌نگر اين است که مي‌توان افراد را از نظر سطح سلامت روان در سه گروه قرار داد:
الف) افراد بيمار و روان‌رنجور که بيشتر زمان خود را با هيجان‌هاي منفي مانند اضطراب، پرخاشگري، غم، بدبيني و نااميدي سپري مي‌کنند و درگير بيماري‌هاي ناتوان‌کننده افسردگي، وسواس، اضطراب فراگير و ديگر آسيب‌هاي رواني هستند.

ب) افرادي که نه در چنبره هيجان‌هاي ناخوشايند گرفتارند و نه زندگي شاد و مثبتي دارند و به گفته «فردريکسون» نسبت هيجان‌هاي مثبت آن‌ها به هيجان‌هاي منفي‌شان کمتر از سه به يک است.

ج) افراد شاد، آرام، اميدوار و در يک کلام مثبت‌گرا که هيجان‌هاي خوشايند آن‌ها در يک بازه زماني يک ماهه سه برابر يا بيشتر از هيجان‌هاي ناخوشايند آن‌هاست.

موضوع روان‌شناسي مثبت‌نگر، بهزيستي (بهباشي) است. استاندارد طلايي براي اندازه‌گيري بهباشي، ميزان شکوفايي و هدف روان‌شناسي مثبت‌نگر، افزايش ميزان شکوفايي است(نه خودشکوفايي مبهم مزلو).

اين نظريه، پنج جزء يا عنصر دارد:
1-هيجان مثبت
«باربارا فردريکسون»، ده هيجان مثبت را معرفي کرده است:
شادي، سپاسگزاري، آرامش، علاقه (به انديشه‌ها و چيزهاي جديدي که کشف کرده‌ايم و مجذوب آن‌ها شدهايم)، اميد، غرور مثبت (احساس خوب ناشي از موفقيت که با فروتني مناسب تعديل مي‌شود)، تفريح، الهام (فراتررفتن از امور عادي و تحت تأثير انسان‌هاي بافضيلت و ارزش‌هاي والا قرارگرفتن)، عشق (احساسي لطيف از امنيت، آرامش و صميميت).

2- اشتياق به کار
به کاربردن منظم توانمندي‌ها و صرف وقت زياد همراه با انگيزه، علاقه و هدفمندي براي به انجام رساندن وظايف و مسئوليت‌ها.

3- روابط مثبت
ارتباط صميمانه با اعضاي خانواده و نزديکان و دوستان و ارتباط با کيفيت با همکاران و همراهان. اين ارتباط بايد با احترام، اعتماد و حمايت مناسب بارور شود.

4- معنا و هدف
استفاده از برترين توانمندي‌ها براي پيوستن و خدمت کردن به چيزي بزرگتر از خود.

5- دستاورد
دستاوردها يا موفقيت‌هاي عيني نشان‌دهنده زندگي توأم با پيشرفت است. مانند کارهايي که براي رفاه انسان‌هاي ديگر کردهايم يا کتاب‌ها و مقاله‌هايي که نوشته‌ايم.
فردي که پنج عنصر شکوفايي را دارد از نظر سطح بهباشي و خوش‌زيستي در مرتبه بالاتر از فرد مثبت قراردارد.

محمود گلزاري،درآمدي بر تحليل شخصيت آيت الله هاشمي رفسنجاني، ماهنامه سپيده دانايي، شماره101و102