چرا عشق‌هاي هنجار بعد از سال‌ها ريشه دارتر مي‌شود؟ در عشق واقعي زن و مرد با جلسات متعدد و تحقيقات متعدد از كانال‌هاي مختلف و مشاوره جذب تفكر، نگرش و ويژگي‌هاي منحصر به فرد و فطرت پاك هم مي‌شوند. عشق واقعي، برخلاف عشق‌هاي هوس محور، بيشتر ريشه در شناخت عميق از نگرش، تفكر و صفات پايدار خود و ديگري دارد، نه زيبايي ظاهري.
برخي از كتاب ها يا مجلات تاريخ مصرف دارند. برخي كتاب ها ماندگار هستند مانند قرآن و ديوان حافظ كتاب شخصيت ما بايد طوري باشد كه تاريخ مصرف نداشته باشد. هنگام خواستگاري همسر آينده بايد شيفته و عاشق تفكر و ذهنيت شما شود . دود عشق از كنده شناخت عميق بلنده مي شود.
هرگز از اندام خود براي شيفته كردن خواستگار و يا همسر استفاده نكنيد، چون اين زيبايي ظاهري زودگذر است و با بيماري يا پيري محكوم به فرسودگي است. ولي اتفاقي كه براي افكار و ذهن شما مي افتد دقيقا متضاد اين حالت خواهد بود هرچه سن بالاتر رود تفكر و شناخت، پخته‌تر و زيباتر و فرد سازگارتر مي‌شود، برخلاف زيبايي ظاهري كه با بيماري و بالارفتن سن پژمرده تر مي‌شود.
علف شيرين به دهن بزي صد در صد با اين مثل موافق هستيم كه علف بايد به دهن بزي شيرين بيايد. و بايد پسر و دختر به دل هم بنشينند.
پس هرگز ازدواج نكنيد تا بعدا همسرتان به دلتان بنشيند
و اگر به اشتباه بدون اين كه به دل هم نشسته باشيد ازدواج كرده ايد، به هيچ وجه فرزندآوري را ابزاري براي ايجاد محبت بين خود قرار ندهيد.
در مسير زندگي و در جاده همزيستي و همباشي، خود واقعي تان باشيد اگر مجبور شويد هر 5 دقيقه همه آنچه را كه دلتان مي‌خواهد درباره‌اش حرف بزنيد بخوريد مجبوريد پيوسته كتاب شخصيت خود را بر خلاف طبع خود، ويرايش كنيد اين تظاهر و دوري از خود بودن، شما را مضطرب خواهد كرد، چون پيوسته نگرانيد كه رابطه شما خراب شود اصل رابطه بسيار كسل كننده خواهد شد. بعد از ازدواج هم براي تضمين رابطه، همسران بايد از نظر عاطفي و احساسي سخي باشند نه خسيس؛ يعني بايد عاقلانه گزينش كرد و عاشقانه زندگي كرد.

پی نوشت:
محمدحسين قديري، صد هزاران دام و دانه ست اي خدا، ج2، ص71.