در روز پنجم ماه صفر سال61 حضرت رقيه(س) به شهادت رسيد. نام شريفش رقيه. فاطمه. زينب است و نام مادر ايشان ام اسحاق مي‌باشد.

ابن فندق در کتاب لباب الانساب از دختری به نام رقیه برای امام حسین در کنار فاطمه و سکینه یاد کرده است.[۱] ابن فندق در جای دیگر فاطمه، سکینه، زینب و ام کلثوم را دختران امام حسین ذکر می‌کند و می‌افزاید زینب و ام کلثوم در کودکی از دنیا رفتند.[۲] محمد بن طلحه شافعی دختران امام را چهار تن دانسته و تنها از زینب، سکینه و فاطمه نام برده‌است و نام دختر چهارم را ذکر نکرده است.[۳] نجم الدین طبسی از گزارش ابن فندق و مطالب السئول به این نتیجه رسیده که نام دختر چهارم امام حسین(ع) رقیه و کنیه او ام‌کلثوم است.[۴]

نخستین منبعی که ماجرای شهادت دختر خردسالی از امام حسین را در شام مطرح کرده است. کامل بهایی نوشته عمادالدین طبری(۷۰۰ق) است. او نام دختر را ذکر نکرده است. وی به نقل از کتا ب الحاویه فی مثالب معاویه نقل می کند: گفته شده است دختری سه یا چهار ساله همراه اسیران کربلا در شام بوده است. او شبی پدر را در خواب دید هنگامی که از خواب بیدار شد، بسیار گریه و بی‌تابی می‌کرد و پدرش را می‌خواست. یزید صدای گریه او را شنید، دستور داد سر امام حسین را نزد او بردند. رقیه با دیدن این منظره ناراحتی‌اش بیشتر شد و بیمار گشت و پس از چند روز از دنیا رفت.
طبری، عمادالدین حسن بن علی، کامل بهائی، مرتضوی، تهران، ۱۳۸۳ش ، ص۵۲۳.

1. ابن فندق بیهقی، علی بن زید، لباب الانساب و الالقاب و الاعقاب، تحقق: مهدی رجائی، مکتبة آیت الله المرعشی، قم، ۱۳۸۵ ، ص۳۵۵.
2. ابن فندق، لباب الانساب، ۱۳۸۵، ص۳۵۰.
3. شافعی، محمد بن طلحه، مطالب السؤول فی مناقب آل الرسول، بیروت، البلاغ، ۱۴۱۹ق ، ص۲۵۷.
4. طبسی، نجم الدین، رقیه بنت الحسین، تنظیم: عباس جهانشاهی ، ص ۸-۹.