تامل در فصل بهار

 

راستي را کس نمي داند که در فصل بهار
از کجا گردد پديدار اين همه نقش و نگار

عقل ها حيران شود کز خاک تاريک نژند
چون بر آيد اين همه گل هاي نغز کامکار

گر ز نقش‌ آب ‌و خاکست اين‌ همه ريحان و گل
از چه برنايد گياهي زآب و خاک شوره‌زار

چون نپرسي کاين تماثيل از کجا آمد پديد؟!
چون نجويي کاين تصاوير از کجا شد آشکار؟!

برق از شوق که مي خندد بدينسان قاه قاه؟!
ابر از هجر که مي نالد بدين سان زار زار؟!

کيست آن صورتگر ماهر که بي تقليد غير
اين همه صورت برد بر صفحه هستي به کار؟!

كليد واژه‌ها:
عوامل شادكامي، توجه به اينجا و اكنون، اعتماد به خداوند، هويت ديني، معناي زندگي، روان‌شناسي مثبت گرا

 

قاآني، قصيده شماره 158


یک سفر با دو نیت!

 

ابوسعيد خراسانى نقل کرده است : روزى دو نفر مسافر از راه دور به محضر امام رضا عليه السلام وارد شدند و پيرامون حكم نماز و روزه از آن حضرت سؤ ال كردند؟
امام عليه السلام به يكى از آن دو نفر فرمود: نماز تو شكسته و روزه ات باطل است و به ديگرى فرمود: نماز تو تمام و روزه ات صحيح مى باشد.
وقتى علّت آن را جويا شدند؟
حضرت فرمود: شخص اوّل چون به قصد زيارت و ملاقات با من آمده است ، سفرش مباح مى باشد؛ ولى ديگرى چون به عنوان زيارت و ديدار سلطان حركت نموده ، سفرش معصيت است.
تهذيب شيخ طوسى : ج 4، ص 220، ح 17.

 

چهل اصل شادي

 

1.شادي خود را به هيچ کس وابسته نکن تا هميشه از آن برخوردار باشي.
02 انتظار نداشته باش هميشه آنچه را در اطرافت اتفاق مي افتد مطابق ميل و خواسته ات باشد.
03 هنگام عصبانيت هيچ تصميمي نگير.
04 از سختي ها و مشکلات زندگي استقبال کن و با غلبه بر آن ها به خود پاداش بده.
05 اجازه نده اتفاقات ناخوشايند روحيه ات را خراب کند.
06 با بحث هاي بي نتيجه انرژي خود را هدر نده.
07 انتظار نداشته باش با منفي نگري جسمي سالم داشته باشي.
08 از هيچ کس و هيچ چيز توقع نداشته باش.
09 تا با خود مهربان نباشي، نمي تواني مهر بورزي.
010 قبل از مطمئن شدن، در مورد هيچ چيز قضاوت نکن.
011 به تفسير و تعبير کارهاي ديگران نپرداز.
012 هر کاري را با علاقه و تمرکز انجام بده.
013 زندگي خود را هدفمند کن و براي رسيدن به اهدافت تلاش کن.
014 چيزهايي که دوست داري، به ديگران ببخش.
015 قلبت را از نفرت خالي کن تا خوشبختي در آن لانه کند.
016 براي انجام کارهاي مورد علاقه ات زياد به نظرات ديگران اهميت نده.
017 در تصميم هاي خود تأخير نيانداز.
018 هنگام عصبانيت نفس عميق بکش و تا ده بشمار.
019 با ديگران طوري رفتار کن که دوست داري با خودت رفتار شود.
020 به هيچ کس اميد نداشته باش به جز خدا.
021 بر جسم و روح خود مسلط شو.
022 براي اين که شاد باشي بايد شادي آفرين باشي.
023 در زندگي به جاي «شناوربودن»، «شناگر» باشد.
024 اندوه روز نيامده را، بر روز آمده ات نيفزا.
025 هرگز سعي نکن به ديگران بقبولاني که حرفت درست است.
026 قبل از انجام کاري يا گفتن چيزي به ضرورت آن بينديش.
027 بي احترامي ديگران را با بي اعتنايي جواب ده.
028 به جاي بيزاري از انسان ها از رفتارهاي بد آن ها متنفر باش.
029 بگذار ديگران از تو به عنوان فردي آرام و خوشرو ياد کنند.
030 يگانه داروي آرام بخش روح و جان، ياد خداست.
031 خود را از اسارت زنجيرهاي بدبيني، منفي نگري و نااميدي آزاد کن.
032 به خاطر اشتباهات گذشته خود را سرزنش نکن.
033 به ديگران کمک کن آنچه را که مي خواهند به دست آورند.
034 در فرهنگ لغات خود «شکست» را «تجربه» معنا کن.
035 با شرايط زندگي سازگار باشد.
036 هنگام از دست دادن، ناراحت نشو، وقتي هم چيزي به دست آوردي خوشحال نباش.
037 در مقابل خواسته ها و گفتار ديگران انعطاف پذير باش و نخواه که حرف، حرف خودت باشد.
038 براي کشف حقايق، زياد تفکر کن، به خصوص جهان آفرينش.
039 به قدر توان تلاش کن و نتيجه را به خدا واگذار کن.
040 هرگز خودت را با ديگران مقايسه نکن، چرا که تو چيزهايي داري که ديگران در حسرت آن ها هستند.

 

هنر شاد زيستن، امير ملک محمودي

 

اثرات سازنده ورزش

 

پرسش : فوايد ورزش چيست؟

پاسخ: ورزش نقش مهمي در بهبود زندگي شادمانه و عاقلانه دارد. ورزش نقش مهمي در تقويت عضلات بدن، ذهن و روح دارد. در اينجا به مهم‌ترين فوايد ورزش كه در اين نرم افزار از آن سخن به ميان آمده اشاره مي‌كنيم:

الف) بخشي از فوايد جسمي
کاهش خطر ابتلا به بيماري‌هاي کشنده مانند بيمارهاي قلبي، سکته مغزي و سرطان، بهبود وضعيت خواب و افزايش انرژي،کنترل وزن، كنترل فشار خون، پيشگيري از تصلب شرايين، جلوگيري از چاقي (عامل مهم در ابتلا به برخي انواع سرطان)، افزايش سطح ايمني بدن، فعال شدن آنزيم‌هاي آنتي‌اکسيدان و حفظ سلول‌ها را از آسيب راديکال‌هاي آزاد، افزايش حساسيت به انسولين در بيماران ديابتي، كنترل قند خون، كنترل چربي بدن، كنترل وزن.

ب) بخشي از فوايد روان شناختي
تقويت اراده، افزايش هوشياري، بهبود حافظه، بهبود عملکرد هوشي، افزايش خلاقيّت، افزايش احساس ارزشمندي، خودكارآمدي و عزت نفس، افزايش خودكنترلي، مديريت هيجاني، مقبوليت و تأييد اجتماعي، تنظيم هورمون هاي شادي، كاهش ترشح هورمون افسردگي و استرس (نقش پيشگيري و درماني از افسردگي و اضطراب)، افزايش احساس خوشايند نسبت به سلامت و اندام خود، افزايش اعتماد به نفس، کاهش افت عملکرد رواني و حافظه کوتاه‌مدت ناشي از افزايش سن يا بازگشت آنها به حد طبيعي.

ج) بخشي از فوايد معنوي
نشاط در انجام عبادات واجب و مستحب، نشاط در معاشرت با مردم، افزايش مديريت خشم، تقويت مديريت شهوت، افزايش صبر، ابزار عفيف بودن، محبوب خدا شدن، حفظ امانت الهي و رعايت حقوق بدن(مؤمن قوي برتر از مؤمن ضعيف)، داشتن جسم و ذهن و روحي قوي براي توفيق خدمت به خود، خانواده، خويشان و جامعه، ابزار غيرت ناموسي و ديني، توانايي جهاد در راه خدا، افزايش همت براي ايجاد عادات سازنده و ترك عادات زشت و گناه آلود، آسان سازي دينداري با بازي و تفريح و ورزش.

 

ورزيدگي در زندگي، نرم افزار اندرويد، انجمن گفتگوي ديني( اسك دين)

 

فضائل حضرت عباس(ع)

 

برخی یکی از مهمترین فضائل و ویژگی‌های عباس(ع) را همراهی و زندگی کردن با امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) می‌دانند.[1] از همین روست که در روایات آمده است که عباس بهره‌ای از علم برده است.[2] برخی معتقدند اگر چه عباس(ع) در درجه معصومین نیست اما او اولین فرد در طبقه دوم انسانیت بعد از طبقه معصومین(ع) و نزدیک‌ترین فرد به معصومین(ع) می‌باشد.[3] برخی عنوان کرده‌اند که یکی از ویژگی‌های عباس(ع) در طول زندگی این بود که او خود را هم‌سان دو برادر بزرگ‌ترش یعنی امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نمی‌دانست و همیشه آنان را امام خود می‌دانست و در مقابل آنها مطیع و فرمانبردار بود[4] و همواره برادرانش را با «یابن رسول الله» یا «یا سیدی» و شبیه اینها مورد خطاب قرار می‌داد.[5]
1.المظفر، موسوعه بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۱-۱۲؛ کلباسی، خصائص العباسیه، ۱۳۸۷ش، ص۱۰۷-۱۰۸؛ همان، ۱۲۳؛ همان، ۲۰۳؛ الموسوي المقرم، العبّاس(ع)، ۱۴۲۷ق، ص۱۳۰.
2.زجاجی کاشانی، سقای کربلا، ۱۳۷۹ش، ص۶۶.
3. کلباسی، خصائص العباسیه، ۱۳۸۷ش، ص۱۲۳؛ بهشتی، قهرمان علقمه،‌۱۳۷۴ش، ص۱۰۳؛ همان، ۱۰۷.
4. مظفر، موسوعه بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۳۵۵-۳۵۶؛ محمودی، ماه بی غروب، ۱۳۷۹ش، ص۹۷.
5.مظفر، موسوعه بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۳۵۵-۳۵۶؛ بغدادی،‌ العباس، ۱۴۳۳ق، ۷۱-۷۳.