پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله در يكي از مسافرتها، همراه جمعي از اصحاب خود در سرزمين خالي و بي آب و علفي فرود آمدند و به ياران خود فرمودند: - هيزم بياوريد تا آتش روشن كنيم.
اصحاب عرض كردند: يا رسول الله! اينجا سرزميني خالي است و هيچ گونه هيزمي در آن وجود ندارد.
پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: - هر كس هر مقدار مي تواند هيزم جمع كند و بياورد.
ياران به صحرا رفتند و هر كدام هر اندازه كه توانستند، ريز و درشت، جمع كردند و با خود آوردند.

همه را در مقابل پيغمبر صلي الله عليه و آله روي هم ريختند. مقدار زيادي هيزم جمع شد.
در اين هنگام رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: - گناهان كوچك هم مانند اين هيزمهاي كوچك است. اول به چشم نمي آيد، ولي وقتي كه روي هم جمع مي گردند، انبوه عظيمي را تشكيل مي دهند.
ياران! از گناهان كوچك نيز بپرهيزيد. اگر چه گناهان كوچك چندان مهم به نظر نمي آيند؛ ولی بعد از مرگ مي بينید كه همان گناهان كوچك، انبوه بزرگي را تشكيل داده است.

علامه مجلسی، بحار الانوار جلد ۷۳ ، صفحه ۳۴۶