در آموزه‌های اسلامی از حسن خلق به عنوان بهترین نیکی‌ها و مایه میمنت و برکت، رشد و سعادت انسان یاد شده است.
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله هماره تأکید داشته‌اند که بهترین شما، خوش اخلاق‌ترین شماست. ایشان همچنین در حدیثی امیرالمؤمنین علی علیه السلام را به حسن خلق با «خانواده»، « همسایه» و «هر کسی که با آنها معاشرت و مصاحبت دارد» سفارش می‌کنند.
حسن خلق چیست؟
«حسن» به معنای زیبایی و نیکویی، و «خُلق» به معنای سجیه و شمایل درونی است. «حسن خلق» یعنی به کار بستن اموری که موجب شکل گیری یک ارتباط مثبت و خوب می شود. حسن خلق یک خُلقِ مثبتِ توسعه یافته‌ای است که دامنه خیر آن از خودِ فرد فراتر رفته و به دیگران می‌رسد و موجب سهولت در ارتباط و زیبایی آن (جاذبه میان‌فردی) می‌شود.
حال سوال این است که حسن خلق شامل چه اموری است؟
مصادیق رفتاری حسن خلق چیست و اگر کسی بخواهد بدان عمل کند، باید چه کارهایی را انجام دهد؟
لازمه روابط سالم و سازنده زناشویی و اجتماعی حسن خلق است؛ چرا که سبب همزیستی همراه با مودت و رحمت و مهربانی می‌شود و شامل موارد زیر می‌شود:
✅ الفت‌گیری و الفت‌پذیری،
✅ نرم خویی،
✅ خوش‌گویی،
✅ خوش‌رویی،
✅ شوخ‌طبعی،
✅ خرسندی در خوشایندها،
✅ ناخرسند نشدن در ناملایمات،
✅ و مهار خشم.
یعنی، کسی دارای حسن خلق و خوش اخلاقی است که شاخصه‌های بالا را داشته باشد.
بنابراین اگر حسن خلق شرط برای انتخاب همسر است، جوان باید ببیند که آیا همسر آینده اش به چه میزان از هشت صفت بالا برخوردار است.

پی نوشت:
منبع: عباس پسندیده، چیستی حسن خلق و چگونگی تأثیر آن بر روابط اجتماعی، علوم حدیث، س 7، ش 4.