یک مرد عرب بادیه نشین ، سمت حضرت محمد صلی الله علیه و اله و سلم آمد و گوشه ی لباس او را که کناره اش زبر و خشن بود ، به سختی کشید و گردن پیامبر خراشیده شد .
اعرابی گفت: ای محمد ! این دو شتر من را بار کن ! از مال خودت و پدر و مادرت که بار نمی کنی ! از مال خدا بار می کنی !

پیامبر خراش گردن خود را به او نشان دادند و فرمودند: به خاطر این خراش، از تو دادخواهی خواهد شد! اعرابی گفت :نه ! دادخواهی نخواهد شد !
رسول الله فرمودند: چرا فکر می کنی دادخواهی نمی شود؟! اعرابی گفت : زیرا تو بدی را با بدی کیفر نمی دهی !
پیامبر خندیدند و دستور دادند بر یک شتر او جو ، و بر شتر دیگرش خرما بگذارند .
ابو الفرج، ابن جوزی، الوفا بأحوال المصطفى (قرن ششم) ، صفحه 421