آيه77 از سوره مومنون

حَتَّى إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ
(این وضع همچنان ادامه می‏یابد) تا زمانی که دری از عذاب شدید به روی آنان بگشاییم، (و چنان گرفتار می‏شوند که) ناگهان بکلی مایوس گردند.
1- درهاى عذاب، ابتدا به روى ما بسته است امّا سرسختى و لجاجت ما در برابر حقّ، سبب مى‏شود كه خداوند آن درها را باز كند. «فتحنا»
2- خداوند در مراحل تربیت، اصولى را اجرا مى‏كند:
اوّل: با رحمت ومهربانى رفتار مى‏كند. «ولو رَحِمناهم وكشفنا ما بهم من ضرّ للجوّا»
دوّم: با عذاب تنبیهى: «و لقد اخذناهم بالعذاب فما استكانوا»
سوّم: با عذاب نهایى كه مایه‏ ى بیچارگى و درماندگى است. «عذابٍ شدیدٍ»
3- كسى كه بخواهد با لجاجت، انبیا را به یأس كشاند، گرفتار قهرى مى‏شود كه خود به یأس كشیده شود. «مبلسون»
4- در عذاب نهایى، جایى براى توبه و نجات نیست و عذاب شدگان مأیوس مى‏شوند. «مبلسون»