همسر گمراه
آيه شماره 32 از سوره مبارکه عنكبوت
قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَنْ فِيهَا لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ
(ابراهیم) گفت: «در این آبادی لوط است!» گفتند: «ما به کسانی که در آن هستند آگاهتریم! او و خانوادهاش را نجات میدهیم; جز همسرش که در میان قوم (گنهکار) باقی خواهد ماند.»
1- وجود اولیاى الهى در جامعه، مانع نزول قهر الهى است. «انّ فیها لوطاً»
2- فرشتگان، یكایك افراد را مىشناسند. «نحن اعلم بمن فیها»
3- عنوان اجتماعى مهم نیست؛ ایمان و عملكرد معیار است. «الاّ امراته» (همسر پیامبر بودن به تنهایى ارزش نیست، همراهى و تبعیّت از او ارزش است)
4- همسران پیامبران، معصوم نیستند. «الاّ امراته» (حتّى از میان زنان پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله، تنها بعضى مورد الطاف ویژه ى الهى بودند. چنانكه در جاى دیگر مىخوانیم: «فانّ اللَّه أعدّ للمحسنات منكنّ أجرا عظیما»(احزاب/29)
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط جمالی در 1397/03/22 ساعت 09:56:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |