جابر بن عبدالله انصاری نقل می‌کند: زنى، نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد: یا رسول اللَّه! زنى که فرزند خود را کشته، آیا فرصت توبه دارد؟
پیامبر فرمود: قسم به خداوندى که جان محمد به دست اوست، اگر او هفتاد پیغمبر را کشته باشد؛ بعد از آن، توبه کند و پشیمان شود و خدا بداند که دیگر آن گناه را انجام نمی‌دهد، حتماً توبه او را قبول می‌کند و از او می‌گذرد. به درستى که درهای توبه به اندازه فاصله میان مشرق و مغرب باز است و یقیناً توبه کننده واقعی از گناه، مانند کسی است که هیچ گناهی مرتکب نشده است. (1)
قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لاَ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ‌ (2)
بگو: «ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است
1. محدث نوری، مستدرک‏الوسائل ج 12 ص131 باب87
2. زمر آیه 53