اگرچه فقر و نياز شديد، عامل مهمي در دزدي است ولي انسان ناوارسته، حتي اگر فقري هم نباشد حريص است و مال‌دوست.
در نهاد ما، هم طبع موسوي(حضرت موسي) است، و هم خوي قاروني و فرعوني؛ و اگر روح ما پالايش نشود طبع قاروني و فرعوني ما بر قلمرو وجودمان حاكم مي‌شود و ادعاي خدايي مي کند.
تلاش هاي شبانه‌روزي پليس براي مقابله با دزدي از طلافروشي ها بسيار بجا و لازم است، اما کافي نيست. در کنار اين کار، طلا‌فروش هم بايد هشيار باشد، مغازه را در جاي خلوت و دزدخير برپا نکند، طلا را در دسترس قرار ندهد، مغازه را مجهز به دزدگير و دوربين کند و حين کار، خود و شاگردش هم چهار چشم مراقب باشد.
مردم نيز نبايد نسبت به دزدي‌ها بي تفاوت باشند تا دزد خيالش راحت باشد. مردم مي توانند با، کسب رزق حلال، تربيت اولاد سالم، خبردار کردن طلافروش و پليس مانع دزدي شوند.
براي مقابله با آلودگي هاي جنسي هم نياز به بسيج عمومي داريم. طبع فرعوني ما نيز اگر با تربيت، موسوي و شرعي نشود طغيان مي‌کند. از يک سو، اصل اولي اين است که ما خودمان( زن يا مرد) نبايد با بزک کردن، چشم‌چراني، اختلاط نامشروع و…«چراگاه آلودگي هاي جنسي» شويم؛ از سويي هم پليس بايد با اين آلودگي ها مبارزه کند و از سوي ديگر، مردم بايد دست‌به‌دست هم بدهند و با تربيت اولاد صالح، امر به معروف و نهي از منکر و نقد رسانه هاي مريض… با اين آلودگي ها مقابله کنند.

محمدحسين قديري، مجله خانه خوبان ، شماره 57، کانال خانه خوبان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌