آيا تا به حال به اجبار به دستشويي عمومي رفته ايد که بوي بد بدهد بطوري که حالت خفه شدن به شما دست بدهد؟ دقت کرده ايد که بعد از 5 دقيقه، ديگر به آن شدت بوي بد را احساس نمي کنيد ؟! و اگر تصادفا يک ساعت آنجا گير بيفتيد ممکن است بگوييد: انگار اصلا بوي بدي نمي آيد .

قانوني در اين جا داريم که صادق است: ما به محيطمان عادت مي کنيم. اگر با آدم‌هاي بدبخت نشست و برخواست کنيد، کم کم به بدبختي عادت مي کنيد و فکر مي کنيد که اين طبيعي است! اگر با آدم هاي غرغرو همنشين باشيد عيب جو و غرغرو مي شويد و آن را طبيعي مي دانيد. اگر دوست شما دروغ بگويد، در ابتدا از دستش ناراحت مي شويد، ولي در نهايت شما هم عادت مي کنيد به ديگران دروغ بگوييد. اگر مدت طولاني با چنين دوستاني باشيد، به خودتان هم دروغ خواهيد گفت. اگر با آدم‌هاي خوشحال و پر انگيزه و معنوي دمخور شويد شما هم خوشحال و پرانگيزه مي شويد و اين امر برايتان کاملا طبيعي است. تصميم بگيريد به مجموعه افراد مثبت ملحق شويد وگرنه افراد منفي شما را پايين مي کشند و اصلا متوجه چنين اتفاقي هم نمي شويد.

حواسمان باشد به چه رفتارها، افراد و مكان‌هايي عادت ميکنيم شايد بوي گند اطرافمان، اطرافيان ما را از ما دور کند و چشم باز کنيم و ببينيم خودمان هستيم در يک لجنزار که به آن عادت کرديم.

برگرفته از كتاب يک روز را 365 بار تکرار نکنيم، مسعود لعلي