محبت خود را ارزان به بچه نفروشيد؛ اگر هرچه محبت داشتيد، رايگان به بچه داديد، بچه از محبت شما وازده مي‌شود؛ مثل غذا که اگر زيادي در اختيارش بگذاريد، تف مي‌کند؛ هرچند هم که خوشمزه باشد. اگر نان را زياد به او بدهيد، مقداري را گاز مي‌زند و باقي را توي دست‌وپا مي‌ريزد. کم توي ظرفش بريزيد تا ته ظرفش چيزي نماند تا اگر خواست، دوباره به‌اندازه برايش بريزيد که يک‌دانه برنج هم اضافه نيايد.

بچه را تشنه محبت خود نگه‌داريد. بعضي وقت‌ها آدم با افراط در محبت، در واقع مي‌خواهد خودش را تسکين بدهد. اين، ساختن بچه نيست، ويران کردن اوست. بايد محبتش توي مشتش باشد و اگر کار خوب از بچه ديد، متناسب با آن، محبت را روانه کند و به‌ظهور برساند.

آيت الله حائري شيرازي