فقط خدا!

 

بر اساس گزارش‌های تاریخی دو نفر برای عباس(ع) و برادران او در کربلا امان نامه فرستادند که عباس(ع) و برادران او هر دو را رد کردند:
1. عبدالله‌بن ابی المحل‌بن حزام عامری: او برادرزاده فاطمه بنت حزام (ام البنین) یا مادر عباس(ع) بود. او توانست از عبیدالله‌بن زیاد امان نامه‌ای برای پسران عمه‌ی خود بگیرد و آن را توسط غلام خود برای آنها بفرستد. وقتی عباس(ع) و برادرانش این امان نامه را خواندند گفتند که ما در امان خداوند هستیم و هیچ نیازی به چنین امان‌نامه ننگینی نداریم.[1]

2. شمربن ذی الجوشن: در ظهر عاشورا زمانی که شمر وارد کربلا شد با صدای بلند پسر عمه‌هایش را صدا زد اما جوابی نشنید. امام حسین(ع) به برادرانش فرمود درست است که فاسق است اما جوابش را بدهید. پسران ام البنین جلو رفتند و عمر سعد به آنها به شرط تسلیم شدن و اطاعت کردن از یزید مژده امان داد. حضرت عباس او و امان نامه‌اش را لعنت کرد و گفت: «ای دشمن خدا دستت بریده باد که ما را به اطاعت از کفر و ترک همراهی برادرم حسین(ع) فرا می‌خوانی»[2]
1. الخوارزمی، الموفق بن احمد، مقتل الحسین (ع)، تحقیق و تعلیق محمد السماوی، قم، انوار الهدی، الاولی، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص ۳۴۸-۳۴۹؛ ابن اعثم الکوفی، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص ۹۳.
2. ابن اثیر، الکامل، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ۱۶۲؛ خوارزمی، مقتل الحسین، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص ۳۴۹؛ ابن اعثم الکوفی، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص ۹۴.

 

 

فضاي مجازي يا سايبري

 

مقصود از فضاي سايبري چيست؟

پاسخ: «سايبر» پيشوندي براي توصيف شخص، شي، ايده و يا فضايي است كه مربوط به دنياي کار با رايانه و فضاي متصل به اينترنت مي باشد. اين پسوند از کلمه Cybernetics گرفته شده که به معناي مطالعه مکانيزم هاي مورد استفاده در کنترل و منظم سازي سيستم هاي پيچيده انساني و ماشيني است.هم زمان با توسعه اينترنت واژه هاي تركيبي بسياري از كلمه سايبر به وجود آمده است.

در اين جا به برخي از آنها اشاره مي كنيم:
پـول سـايـبـر(Cybercash)،
فضاي سايبر (Cyberspace)،
كانال سايبر (Cyberchannel)،
فرهنگ سايبر (Cyberculture)،
شهرونـد سايبر (Cybercitizen)،
تجارت سايبر (Cyberbussiness)،
راهنمايي فضاي سايبر (CyberCoach).

نخستين بار ويليام گيبسون نويسنده داستان علمي تخيلي در كتاب نورومنسر در سال 1984 واژة فضاي سايبر را به كار برده است. فضاي سايبر به مجموعه هايي از ارتباطات دروني انسان¬ ها از راه كامپيوتر و وسائل مخابراتي بدون در نظر گرفتن جغرافياي فيزيكي گفته مي شود.

يك سيستم آنلاين نمونه اي از فضاي سايبر است. كاربران آن مي‌توانند از طريق ايميل با يكديگر ارتباط بر قراركنند. بر خلاف فضاي واقعي، در فضاي سايبر نياز به جابه جايي‌هاي فيزيكي نيست و كليه اعمال فقط از طريق فشردن كليدها ياحركات ماوس صورت مي‌گيرد. اين عدم جابه جايي فيزيكي، محققان را واداشت كه به مطالعه برخي شباهت‌هاي فضاي سايبر با حالت هاي نا هشياري، به خصوص حالت‌هاي ذهني‌اي كه در رويا ها ظاهر مي‌شوند، بپردازند.

 

صد هزاران دام و دانه، ج1، ص 6-12؛ کانال زندگي آرام

 

همسر و فرزندان حضرت عباس

 

عباس(ع) با لبابه دختر عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب بین سال‌‌های ۴۰ تا ۴۵ هجری ازدواج کرد[1] که حاصل این ازدواج دو پسر به نام‌های فضل و عبیدالله بود[۲] که عبیدالله با دختر امام سجاد ازدواج کرد.[ ۳] برخی فرزندان دیگری برای حضرت عباس به نام‌های حسن، قاسم، محمد و یک دختر عنوان کرده‌اند و گفته‌اند قاسم و محمد در روز عاشورا پس از پدرشان به شهادت رسیدند.[ ۴] عبیدالله بن حسن بن عبیدالله و پسرش عبدالله قاضی مکه و مدینه بودند.[ ۵] برخی عنوان کرده‌اند بسیاری از فرزندان حضرت‌عباس(ع) در بزرعه، مصر، طبریه، قم، شیراز، ارجان، یمن، حزان، مغرب اقصی، دمیاط از جمله صاحبان مرجعیت علمی و قضایی بودند.[ ۶] بقعه‌های زیادی به نوادگان حضرت عباس(ع) در شهرهای مختلف از جمله اصفهان، قم و زنجان منسوب است.[ ۷[
1. الزبیری، نسب قریش، ج۱، ص۷۹؛زجاجی کاشانی، سقای کربلا، ۱۳۷۹ش، ص۹۸.
2.الحائری، ذخیرة الدارین،۱۳۴۵ق، ج۱، ص۱۴۵
3. المظفر، بطل العلقمی، ج۳، ص۴۲۹.
4. ربانی خلخالی، چهره درخشان قمر بنی هاشم، ج۲، ص۱۲۳
5.هادی‌منش، «فرزندان و نوادگان حضرت عباس»
6. محمودی، ماه بی غروب، ۱۳۷۹ش، ص۸۹.
7. برای اطلاع بیشتر در این باره رک: ربانی خلخالی، چهره درخشان قمر بنی هاشم، ج۲، ص۱۲۷-۲۲۷.

 

حديث درباره بيماران

 

1ـ «مولي اميرالمؤمنين(عليه‌السلام)»:
لَيسَ لِلاجسامِ نجاةٌ مِنَ الاَسقامِ.
بدن انسان هيچ‌وقت از درد و بيماري خلاصي ندارد. (فهرست غرُر، ص 364)

2ـ امام جعفرصاق(ع):
العِلَلُ زكاةُ الاَبدانِ.
درد و بيماري زكات بدن انسان است. (تحف‌العقول، ص 403)

3ـ «امام موسي‌كاظم(عليه‌السلام)»:
لَيسَ مِن دواءٍ اِلّا و يُهَيِّجُ داءً و لَيسَ شَيءٌ أٌنفَعُ في البَدَنِ مِن اِمساكِ اليَدِ اِلّا عمّا يحتاجُ اِلَيهِ.
دارويي نيست كه خالي از عارضه و اثرات جانبي نباشد. براي بدن خود جز در موارد مايحتاج و نيازمندي، چيزي بهتر از پرهيز كردن نيست. (وسائل، ج 2، ص 629)

4ـ «مولي اميرالمؤمنين(عليه‌السلام)»:
إمشِ بِدائِكَ ما مَشي بِكَ.
تا آنجا كه تاب و تحمل داري با درد خود مماشات كن (حتي‌الامكان از خوردن دارو خودداري كن.) سفينه، ج 2، ص 78)

5ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:
تَجَنّبِ الدَّواءَ ما احْتملَ بدنُكَ الدّاءَ فَاِذالَم يَحتَمِلَ الدّاءَ فَالدَّواءُ.
تا زماني كه بدنت تحمل درد را دارد از استعمال دارو خودداري كن. تحمّل و توان كه از حد گذشت، ديگر نوبت دارو است. (بحار، ج 62، ص 66)

6ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
مَن لَم يَصبِرْ علي مَضَض الحِميَةِ طالَ سُقْمُهُ.
كسي كه بر ناملايمت‌هاي پرهيز كردن صبر و حوصله ندارد (هرچند دوا و درمان كند) بيماري او به درازا خواهد كشيد. (فهرست غرر، ص 364)

7ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:
المَعِدَةُ بَيتُ الدّاءِ وَالحَميَةُ رَأسُ كُلِّ دَواءٍ.
معدة‌ انسان مجتمع بيماري‌ها است و پرهيز كردن اساس هر گونه دوا و درمان‌ها است. (مواعظ عدديّه، ص 55)

8ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
مَن كَتَمَ مَكنونَ دائِهِ عَجَز طَبيبُهُ عَن شِفائِهِ.
كسي كه درد نهاني خود را از طبيب خود كتمان كند طبيب او (نيز) از مُداواي وي ناتوان خواهد بود. (فهرست‌ غرر، ص 364)

9ـ «مولي اميرالمؤمنين(عليه‌السلام)»:
لا رَزيَّةَ أعظمُ مِن دوامِ سُقْمِ الجَسَدِ!
براي انسان مصيبتي بالاتر از اين نيست كه بدني هميشه معلول و بيمار داشته باشد! (فهرست غرر، ص 364)

10ـ «امام رضا(عليه‌السلام)»:
إنَّ المَرضَ لايَزالُ بِالمؤمنِ حتّي لايكونَ علَيهِ ذَنبٌ.
گاهي مي‌شود كه دورة بيماري طولاني و با مؤمن ملازمت دارد در آنجا بيمار ديگر هيچ گناهي بر او باقي نخواهد ماند. (درد و بيماري گناهان را پاك مي‌كند) (ثواب‌الاعمال، ص 429)
احاديث ديگر با همين موضوع را در 22 آبان تقويم مطالعه نماييد.

 

شکوفه هاي حکمت

 

حضرت عباس در جنگ صفین

 

حضور عباس(ع) در جنگ صفین در چند واقعه این جنگ در تاریخ ثبت شده است. برخی معتقدند عباس(ع) به همراه امام حسین(ع) از جمله افرادی بودند که به فرماندهی مالک اشتر در جنگ صفین به فرات حمله کردند و برای لشگریان امام علی(ع) آب آوردند.[1] دومین نقلی که از عباس(ع) در جنگ صفین مطرح شده است کشته شدن ابن شعثاء از شام و ۷ تن از پسرانش به دست عباس است. مردم شام قدرت ابن شعثاء را برابر با هزار سوار می‌دانستند. [2] سومین نقلی که از حضور عباس(ع) در صفین وجود دارد را خوارزمی در کتاب «المناقب» ذکر کرده است. در این نقل آمده است که امام علی(ع) لباس‌های عباس(ع) را پوشید و با اسب او به جنگ رفت تا کُرَیْب‌بن ابرهه که فردی قوی هیکل و شجاع از سپاه معاویه بود و برخی از شجاعانش همچون شرحبیل بن بکر و الحرث بن الجلاح الشیبانی را کشته بود، بکشد.[3]
1.حائری مازندرانی، معالی السبطین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص ۴۳۷؛ الموسوي المقرم، العبّاس (عليه السلام)، ۱۴۲۷ق، ص ۲۴۲؛ خراسانی قاینی بیرجندی، کبریت الاحمر، ۱۳۸۶ق، ص۳۸۵.
2. الموسوي المقرم، العبّاس (عليه السلام)، ۱۴۲۷ق، ص ۲۴۲؛ خراسانی قاینی بیرجندی، کبریت الاحمر، ۱۳۸۶ق، ص۳۸۵.
3. الخوارزمی، المناقب، ۱۴۱۱ق، ص ۲۲۷.