مکان کنترل، بخشي نسبتاً پايدار از شخصيت و ديدگاه ما از زندگي مي باشد. افرادي که داراي متغير شخصيتي موسوم به مکان کنترل دروني هستند، اعتقاد دارند تقويت هايي که دريافت مي‌کنند تابعي از رفتارها يا ويژگي‌هاي خود آنهاست. افرادي با جهت گيري بيروني که داراي مکان کنترل بيروني هستند، فکر مي‌کنند که دريافت تقويت آنها در دست مردم ديگر، تقدير يا شانس است. صرف نظر از ماهيت مکان کنترل بيروني، افراد داراي جهت گيري بيروني معتقدند که آنان در برابر اين نيروهاي بيروني ناتوان هستند.
مکان کنترل ما تأثير زيادي بر رفتار ما خواهد داشت. اشخاصي با مکان کنترل بيروني که معتقدند رفتارها يا مهارت هاي آنها در تقويت‌هايي که دريافت مي‌کنند اثري ندارد، در کوشش براي بهبود موقعيت خود فايده‌اي نمي بينند. آنان به امکان کنترل زندگي خود در زمان حال يا آينده باور چنداني ندارند.
کساني که داراي جهت گيري دروني هستند، معتقدند که کنترل کاملي بر زندگي خود دارند و مطابق با همين باور رفتار مي‌کنند. تحقيق نشان داده است که آنان در تکاليف آزمايشگاهي در سطح بالاتري عمل مي‌کنند، کمتر تحت تأثير کوشش‌هاي ديگران قرار دارند، ارزش والاتري براي مهارت‌ها و پيشرفت‌هاي شخصي خود قائل هستند و نسبت به نشانه‌هاي محيطي که مي‌توانند براي هدايت رفتار خود به کار ببرند، هوشيارترند. به علاوه، افراد داراي مکان کنترل دروني، در مقايسه با افراد داراي مکان کنترل بيروني براي قبول مسئوليت اعمال خود، آمادگي بيشتري دارند. هم چنين شواهدي در دست است که نشان مي‌دهند که افراد داراي مکان کنترل دروني ممکن است از بهداشت رواني بهتري برخوردار باشند. براي مثال، افرادي با مکان کنترل بيروني در مقايسه با افرادي با مکان کنترل دروني، اضطراب و عزت نفس بيشتري دارند.

مکان کنترل دروني
• مسؤوليت پذيري بيشتر
• براي تلاش ارزش قائل هستند
• اضطراب كمتر و عزت نفس بالاتر،
• ارزش زياد براي مهارت هاي خود
• پيشرفت و تقويت هايشان براي رفتارها و نگرششان است
• هوشيارتر بودن نسبت به نشانه‌هاي محيطي که مي‌توانند براي هدايت رفتار خود به کار ببرند.

نظريه هاي شخصيت، دوان پي شولتز، ترجمه يحيي سيدمحمدي، ص480