عارفي معروف به نانوايي رفت و چون لباس درستي نپوشيده بود، نانوا به او نان نداد و عابد رفت.
شخصي به نانوا گفت: اين مرد را مي شناسي؟
گفت: نه.
مردگفت: فلان عابد بود.
نانوا گفت: من از مريدان اويم،
پي عابد دويد و گفت: مي خواهم شاگرد شما باشم.
عابد قبول نکرد.
نانوا گفت: اگر قبول کني من امشب تمام آبادي را طعام مي دهم.
عابد قبول کرد.
وقتي همه شام خوردند، نانوا گفت: سرورم دوزخ يعني چه؟
عابد پاسخ داد: دوزخ يعني اينکه تو براي رضاي خدا يک نان به بنده خدا ندادي ،ولي براي رضايت دل بنده خدا يک آبادي را نان دادي.

انجمن گفتگوي ديني: http://www.askdin.com