ابن مسکان مي گويد: امام صادق (عليه السلام) به من فرمود:
من تو را چنين تصور مي کنم که اگر کسي نزد تو علي (عليه السلام) را دشنام دهد و تو بتواني بيني دشنام دهنده را از جا برکني، قطعا اين کار را انجام مي دهي!

عرض کردم: بلي، فدايت شوم! من اينگونه هستم، نه تنها من، بلکه خاندانم نيز اين چنين هستند، همه ما از غيرت ديني برخورداريم.

امام فرمود: نه! اينگونه مباش، اينطور رفتار مکن.
به خدا سوگند! گاه مي شود که من مي شنوم کسي علي را دشنام مي دهد و ميان من و او جز يک ستون فاصله نيست، خود را پشت ستون پنهان مي کنم (ناديده گرفته) و مشغول نماز مي شوم.
حتي پس از آنکه از نمازهاي خود فارغ شدم، اگر گذرم از نزديک وي بيفتد بر او سلام و با او دست مي دهم.

تذكر:
وقتي دين ما را تشويق مي‌كند اين قدر اهل مدارا باشيم و زود با دشمن اعلام جنگ نكنيم بلكه اختلافات رفع شود، درباره رابطه با دوستان و نزديكان و همسايگان و خانواده چه قدر وظيفه ما سنگين تر است.

محمود ناصري، داستان‌هاي بحارالانوار، ج9