عُمر و زندگي در احاديث
21) «امام جعفرصادق(عليهالسلام)»:
مَنْ أَحْسَنَ فِيمَا مَضي مِن عُمرِه لَم يُؤاخَذْ بِما مَضَي مِن ذَنبِهِ وَمَنْ أَسَاءَ فِيمَا بَقِيَ مِن عُمرِه أُخِذَ بِالأَوَّلِ وَ الآخِرِ!
کسي که در باقيماندة عمر خود اعمال خود را نيکو کند از گناهان گذشتهاش بازخواست نميشود و اگر با همان کردارهاي بد عمر خود را به پايان ببرد از تمامي اعمال او از اول تا به آخر بازخواست خواهد گرديد! (بحار، ج 77، ص 113)
22) «مولي اميرالمؤمنين عليهالسلام»:
بقيّةُ عُمرِ الـمَرءِ لاثَمَن لَهُ، يُدرِكُ بها مافاتَ و يُحيي بِها ما أَماتَ.
بقيه عمر آدمي (آنقدر گرانبها است که) قابل ارزيابي نيست، انسان ميتواند خوبيهاي از دست رفته را جبران کند و فضائلي که در وجود خود سرکوب کرده را احيا نمايد. (مجموعة وراّم، ج 1، ص 36)
23) «مولي اميرالمؤمنين عليهالسلام»:
مَن اشتَغَل بِالفُضول فاتَهُ مِن مُهِمِّهِ الَمأْمولُ.
کسي که خود را به مسائل بيهوده سرگرم کند از خواستههاي واقعي زندگي خود باز خواهد ماند. (شرح غرر، ج 5، ص 336)
24) «امام محمدباقر(عليهالسلام)»:
اُغدُ عالِماً اَو مُتعلِّماً و اِياكَ أَنْ تَكُونَ لاهياً مُتَلَذِّذاً.
روز خود را طوري بگذران که يا عالم باشي يا دانشآموز، و برحذر باش از اينکه عمرت در غفلت هوسرانيها و کامجوئيهاي زيانبخش سپري گردد. (مشکوةالانوار، ج 1، ص 301)
25) امام حسن مجتبي(ع):
يا ابنَ آدَم! إنّكَ لَم تَزَلْ في هَدمِ عُمرِك مُنذُ سَقَطْتَ مِن بَطنِ أُمِِّكَ فَخُذ مِمّا في يَدَيكَ لِما بَينَ يَدَيك.
اي آدميزاد! از آن زمان که از شکم مادر بيرون شدي مرتب در حال انهدام و ويراني عمر خود بودي، تو (امروز را غنيمت بدار) و آنچه در وُسع واختيار داري براي بعد از مرگ خود توشه بردار. (تحفالعقول، ص 112)
26) «مولي اميرالمؤمنين عليهالسلام»:
اِنّما اَنتَ بَعضُ ايّامِك، فكُلُّ يَومٍ يَمضيِ عَلَيكَ يَمضيِ بِبَعضِكَ!
اين را بدان که وجود تو همان شمارش روزهاي عمر تو است، هر روزي که بر تو بگذرد قسمتي از وجود تو را به همراه خود ميبرد! (شرح غرر، ج 3، ص 77)
27) «امام جعفرصادق(عليهالسلام)»:
اَلأيّامُ ثلاثةٌ: فيومٌ مَضي لايُدْرَكُ و يومٌ اَلناسُ فيهِ فَيَنبَغِي أَن يَغتَنِموُهُ وَ غدٌ اِنّما في اَيديهم اَمَلُه.
ايام زندگي سه روز است: يک روز که گذشت و ديگر دسترسي بدان نيست، ديگر روزي است که اکنون مردم در آن به سر ميبرند و بايد که آن را غنيمت بدارند و ديگر فردايي است که آرزوهاي خود را تنها بدان بستهاند. (تحفالعقول، ص 324)
28) «مولي اميرالمؤمنين عليهالسلام»:
يا ابن آدم! كُن وَصِيَّ نفسِكَ وَاعْمَل في مالِكَ ما تؤثِرُ أَنْ يُعَمَل فيه مِن بَعِدك.
اي آدميزاد! تو خود وَصيّ خود باش و آنچه ميخواهي که بعد از خودت (ديگران) در مال (و ترکة) تو اِعمال کنند آن را به دست خود اجرا نما. (نهجالبلاغه، کلمة 246)
29) «امام جعفرصادق(عليهالسلام)»:
لاتَقطَعِ النّهارَ بِكذا وَ كذا فَاِنّ مَعَكَ مَن يَحْفَظُ عليكَ.
روز خود را بيهوده با چنين و چنان از دست مده، و اين را بدان که در کنارت (فرشته) کسي است که تمام رفتارها و گفتارهاي تو را ثبت و ضبط ميکند. (لئاليالاخبار، ج 1، ص 14)
30) «پيامبر گرامي اسلام صليالله عليه و آله و سلم»:
اِنّ اَهلَ الجَنَّةِ لايَندِمونَ عَلي شَيءٍ مِن اُمورِ الدُنيا اِلاّ علي ساعَةٍ مرَّتْ بِهِم فيالدّنيا لَمْ يَذكُروا اللَّهَ فيها.
بهشتيان، (فردا) بر هيچ يک از امور دنيا اظهار ندامت و پشيماني نميکنند جز آن ساعتي که بر آنها گذشت و خدا را در آن ياد نميکردند. (لئاليالاخبار، ج1، ص 15)
احاديث ديگر با همين موضوع را در 28 آبان تقويم مطالعه نماييد
شکوفه هاي حکمت
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط جمالی در 1397/08/28 ساعت 10:01:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |