پرسش: من تازه عروسي هستم که هنوز باهمسرم هم خانه نشدم وان شاءالله قراره درآينده بعدازعروسي با مادرهمسرم دريک ساختمان زندگي کنيم همسرم تک پسرهستن,وپدرهمسرم فوت شدندوتمام هزينه هاي زندگي به عهده ي همسرم هست
حالاسوالات من:
باتوجه به اينکه قرارهست باخانواده ي همسرم يک جازندگي کنم از الان چطور برخوردکنم که بعدابه مشکل برنخورم. درواقع ميخوام ازاول يک زندگي خوب داشته باشم که نه خودم ضررکنم ونه براي همسرم کم بزارم ونه دل مادرشوهرم بشکنه لطفا مطالبي که هيچ وقت هيچ جايادمون ندادن رويادنمون بديد دراين جور زندگي ها قطعا پيش ميادمادرشوهرچيزي بگه که عروس ناراحت بشه,پيشنهاد خاله وعمه قهره! ولي من ميخوام روش درست رويادبگيرم,وکسي نيست يادبده خلاصه بگم چطورعروس وهمسرنمونه باشم بدون اينکه خودخوري کنم ومشکلات رو بريزم تودلم که بشه عقده و چند سال بعد سربازکنه به نظرتون لازمه به همسرم بگم که بعضي حرف هاي مادرش ناراحتم ميکنه؟اگربله چطورعنوان کنم که همسرم هم اذيت نشه؟

سلام عليكم
ممنون از اعتمادتون
بزرگوار همان طور كه خودتان هم دغدغه داريد پيشگيري مقدم بر درمان است.
نكاتي را بايد بدونيد كمك تون مي كنه غير از دونستن بايد طوري باشد كه پيوسته مرور كنيد كه مبادا انصاف را در هيجانات منفي خشم و ناراحتي كنار بگذاريد.
1- ايشان شرايطش شفاف بوده و چيزي را از شما مخفي نكرده ايد و شما با توجه به شرايط او جواب مثبت داده ايد يعني مي دانستيد شوهر شمابراي مادر نقش فرزندي و شوهري و برادري و..دارد.

2- در فرهنگ ما ذهن در برخي امور از همان ابتدا بار منفي به خود مي گيرد مثلا معمولا ذهن ها تصورشان اين است كه عروس و مادرشوهر رابطه خوبي ندارند و خود همين سبب ذهن خواني منفي و پيشگويي و نفوس بد زدن و تلقين و استدلال هاي احساسي ميشه. در حالي كه اگر منطقي فكر كنيم مي توانيم شواهد نقض كننده هم بياوريم.

3- خشم و كينه اگر درون ريخته شود تبديل به اضطراب مي شود و اضطراب مي تواند سبب نشانه هاي بد جسمي و ذهني و اجتماعي و معنوي داشته باشد سردرد، خواب ها مكرر، نامنظم شدن عادات ماهانه، حالت تهوع، نسخوارهاي فكري مزاحم، بي نشاطي در عبادت، ميل به انزوا يا چسبندگي به برخي افراد، و…از نشانه هاي اضطراب است.

4- كينه و خشم را بايد زود مديريت كرد تا مشكلات ياد شده را ايجاد نكند. اقدامات اساسي عبارتند از بالا بردن ظرفيت با برنامه تفريحي و لذت هاي حلال، مشاوره، راز و نياز، گفتگو با دوستي همدل، مشورت با همسر براي يافتن راه حل منطقي، نوشتن كينه ها و ناراحتي ها و در آب انداختن يا سوزندان يا ريز ريز كردن و از همه مهم تر صفح (بالاتر از عفو) با معامله خدا

5- هر كجا مشكلي بود خودخوري نكنيد اگر ده مورد است براساس اولويت در فضايي آرام با همسرتان گفتگو و صحبت كنيد قهر و تسليم و تظاهر، كشاندن مشكل به خانواده ها، خودخوري، تندي و پرخاش، غرولند و گله از راه هاي نابالغانه است. گفتگو و مذاكر و استفاده از فردي امين و باتجربه و مشاور خانواده بهترين تدبير بالغانه است.

6- مسلما زندگي اشتراكي با مادر او ابتدا براي هر دوي شما و ايشان ممكن است راحت باشد ولي اين وقع را در مادر ايجاد مي كند و تنظيم هيجانات بعد برايش دشوار مي شود. مرزها بايد روشن و شفاف باشد ولي بزرگوار كودك را از شير و معتاد را از مواد هم بخواهند بگيرند به تدريج اين كار را مي كنند حالا ببينيد چه قدر زحمت دارد مديريت هيجاني و وابستگي اين مادر و فرزندش. شما مادر را هم بتوانيد به گونه اي تنظيم كنيد بخواهيد يا نخواهيد شوهرتان در درون عذاب خواهد كشيد
چشم ها را ببنيديد ذهن را متمركز كنيد حالا خودتان را در دنياي شوهرتان ببريد و جاي او باشيد و تصور كنيد مادر شوهرتان مادرتان است.به اين مي گوييم همدلي. درك همدلانه اساس ارتباط سالم است در كنار توجه مثبت غير مشروط (غربال كردن رفتار بد از كل شخصيت) و اخلاص( خود بودن و نقش بازي نكردن)

مادر شوهرت را بكش(آيين مهرورزي)، كانال زندگي آرام