برخى جملات ميتوانند براى شما مشكلاتى ايجاد كنند؛ به خصوص زمانى كه آنها را بدون فكر كردن در مورد معناى واقعى شان به كار ميبريد… براى مثال، كلمه نتوانستن را در نظر بگير. تا به حال شده كه به خودت بگويى: ” نميتوانم…” مثل اين جمله: “من نميتوانم اون كار را انجام بدهم.” اون چيه كه تو نميتوانى انجامش بدهى؟ همين الان به چيزى كه نميتوانى انجامش بدهى فكر كن. مردم اغلب چنين جملاتى را عنوان ميكنند: نميتوانم وزنم را كم كنم، نميتوانم سيگار را ترك كنم، نميتوانم ببخشم، يا نميتوانم پيانو ياد بگيرم.”

هيچكدام از اين جملات درست نيست!…

دقت كن! نتوانستن به معناى انجام پذير نبودن است؛ پس اگر نشود كارى را انجام داد يعنى با امرى غيرممكن روبرو هستى؛ مثل اين است كه تو نميتوانى مانند پرنده پرواز كنى، از ميان ديوار رد شوى، يا يك كيلومتر را در دو دقيقه بدوى؛ اين جملات همگى صحيح هستند.

در اغلب موارد زمانى كه ميگوييم ” نميتوانيم كارى را انجام دهيم” در حال به كارگيرى كلمه نادرستى هستيم.

كاربرد نميتوانم درست نيست، كلمه درست، نميخواهم است؛ نه اين كه “نميتوانم"، بلكه “نميخواهم” كه انجام دهم. “نميخواهم” به معناى اراده نكردن است، به معناى “من انتخابش نميكنم” است.

وقتى كلماتمان را تغيير ميدهيم، جملاتى كه به خود ميگوييم، گفتار درونى مان نيز معناى متفاوتى پيدا ميكند. “من نميخواهم وزن كم كنم، سيگار نكشم، ببخشم، در واقع تمام اين موارد گزينه هايى است كه از نظر عملى امكان پذير و شدنى اند، ولى ما انتخاب ميكنيم كه انجامشان ندهيم.

اغلب ما به تغيير كلمات مايل نيستيم، چون اين كار ما را با مسئوليت كارهايى كه انجام نداده ايم روبرو ميكند.

برشي از كتاب :
ماييم که اصل شادي و کان غميم، علي صاحبي، انتشارات: سايه سخن