فاطمه المعصومه(سلام الله علیها)-دلیجان

1- بدانيد هر چه زودتر تلاش کنيد تا پس از بلوغ (جسمي، عاطفي، اجتماعي و…) فرزندانتان از نعمت داشتن همسر بهره مند شوند اين کار به نفع آن ها است.

2- بدانيد هر اندازه در فراهم شدن زمينه هاي ازدواج دختر و پسرتان گام هاي مثبت برداريد، به همان اندازه سعادت و خوشبختي آنها را فراهم کرده ايد.

3- بدانيد که شما در قبال فرزندانتان مسئوليد.

4- والدين عزيز؛ به دختر و پسرتان هم در انتخاب همسر شايسته کمک کنيد و هم در تأمين اقتصادي تشکيل زندگي مشترکشان ياري رسانيد.

5- فرصت را از دست ندهيد؛ به خصوص اگر فرزندتان دختر باشد که بايد زرنگي به خرج دهيد و مثل آن هايي نباشيد که دخترشان را کنج خانه پشت پرده مي نهند و دست روي دست مي گذارند تا شايد خواستگاري پيدا شود. کمک از واسطه راز دار، آموزش مهارت هاي هنري زنانه، فراگيري مهارت هاي ارتباطي و حضور فعال در جمع زنان، با سر و وضع مناسب زمنيه ساز خوبي هستند.

6- پدر و مادر عزيز سنگ اندازي و اشکال تراشي چرا؟! از روي خودخواهي و هواي نفس تيشه بر ريشه سعادت فرزندانتان نزنيد و با کج سليقگي و بهانه هاي خلاف عقل و شرع و اعمال نظرهاي غلط و دخالت هاي بي جا، باعث بدبختي و تباهي آن ها نشويد.

7- آنان را مجبور نکنيد با کسي که خود انتخاب مي کنيد و آن ها راضي نيستند، ازدواج کنند.

8- ايشان را کمک کنيد تا با مشاور ازدواج در اين باره گفتگو کند. [1]

1. سايت مشاوره دات ارگ،92/9/7

ملیکه (ملیکا) بنت یشوع، نوه دختری قیصر روم نسب مادرش به شمعون، یکی از حواریعیسی(ع) می‌رسید. ملیكه که در كاخ جدش بود، حضرت مریم(ع) و حضرت فاطمه(س) را در عالم رؤیا می‏‌بیند و حضرت فاطمه(س) او را به اسلام دعوت می‌‏كند و وی را متقاعد می‏‌سازد تا خود را به اسارت لشكریان اسلام درآورد. ملیکه سپس در جنگ بین مسلمانان با رومیان، اسیر مسلمانان می‌شود و امام هادی(ع) فردی را مأمور می‌کند و ملیکه را از بازارِ برده‌فروشان می‌خرد و به عقد امام حسن عسکری(ع) درمی‌آورد. وی بعد از این به عنوان نرجس شناخته می شود و ایشان مادر امام زمان (عج) می باشند.
شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۵۹ق، ج۲، ص۴۱۷، باب ۴۱.

علاوه بر علماي شيعه بسياري از دانشمندان نامدار اهل سنت تولد امام زمان(عج) را پذيرفته اند (برخي از پژوهشگران بيش از صد نفر از دانشمندان اهل سنت را نام برده اند كه در تاليفات شان ولادت امام مهدي (عج) را بيان کرده اند).در اينجا به بعضي از اين ديدگاهها اشاره مي شود :
الف) حافظ سليمان حنفي مي گويد: خبر معلوم نزد محققان و موثقان اين است كه ولادت قائم در شب پانزدهم شعبان (255 هـ .ق) در شهر سامرا واقع شده است. (1)
ب) ابن خلكان در وفيات الاعيان مي نويسد: ابوالقاسم محمد، فرزند حسن عسكري، فرزند علي هادي فرزند محمد جواد… دوازدهمين امام از ائمه دوازده گانه شيعه است كه به «حجت» معرف است… ولادت او روز جمعه نيمه شعبان سال 255 هـ . ق است. (2)
ج) ذهبي در كتاب العبر و در حوادث سال 256 هـ ق مي نويسد: در اين سال محمدبن حسن بن علي الهادي، فرزند محمد جواد، فرزند علي الرضا، فرزند جعفر الصادق علوي حسيني به دنيا آمد. كنيه اش ابوالقاسم است و رافضيان او را الخلف الحجه مهدي منتظر و صاحب الزمان مي نامند. او آخرين امام از ائمه دوازده گانه است. (3)
1. قندوزي حنفي، سليمان، ينابيع الموده، ص 179.
2. ابن خلكان، وفيات الاعيان، ج 4، ص 562.
3. ذهبي، العبر في خبر من غبر، ج 3 ، ص 31

امام عسكري (ع) قبل از ولادت فرزندش امام مهدي (عج) از ولادت حضرت خبر داده بود، به عنوان نمونه: از جمله به عمه اش «حكيمه خاتون» فرمود: «در شب پانزدهم شعبان فرزندم مهدي از نرگس خاتون متولد مي شود» (1)
احمدبن اسحاق مي گويد: از امام ابومحمد حسن عسكري (ع) شنيدم كه فرمود: «حمد و سپاس خداي را كه مرا از دنيا نبرد تا اين كه جانشين من و مهدي موعود را به من نشان داد. او از حيث ويژگي هاي جسماني و اخلاقي و رفتاري شبيه ترين انسان ها به پيامبر خدا (ص) است. خدا مدتي وي را در حالت غيبت نگه مي دارد و سپس ظاهر مي شود و جهان را از عدل و داد پر مي كند (2)».
علاوه بر این حضرت عسكري (ع) بعد از ولادت فرزندش، خواص و نزديكان را از تولد امام مهدي (عج) آگاه نمود. به عنوان نمونه: محمد بن علي بن حمزه گويد: از امام عسكري (ع) شنيدم: «حجت خدا بر بندگان و امام و جانشين من در پانزدهم شعبان سال 255 در هنگام طلوع فجر متولد شد». (3)
احمدبن حسن بن اسحاق قمي مي گويد: «وقتي كه امام مهدي (عج) متولد شد، نامه اي از امام عسكري (ع) به من رسيد كه حضرت مرقوم فرموده بود: فرزندي برايم متولد شده است. اين موضوع را مخفي بدار؛ زيرا جز براي دوستان و نزديكان ما آن را اظهار نخواهم كرد». (4)
1. صافي، لطف الله، منتخب الاثر، صص 398 – 399
2. مجلسي، بحارالانوار، ج 51، صص 161و 397
3. همان، ص 397
4. حر عاملي، محمدبن حسن بن علي بن محمد، اثبات الهداه، ج 6، ص 436؛ اميني، ابراهيم، دادگستر جهان، ص 103.

امام عسكري (ع) براي افزايش ايمان و اطمينان شيعيان، فرزندش امام مهدي را به تعدادي از شیعیان و اصحاب نشان داد. به عنوان نمونه:
الف.احمد بن اسحاق مي گويد: امام عسكري (عج) كودك سه ساله اي را به من نشان داد و فرمود: اي احمد، اگر تو نزد خدا و امامان گرامي نبودي، فرزندم را به تو نشان نمي دادم. بدان كه اين كودك همنام و هم كنيه رسول خداست و همان كسي است كه زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد. (1)
ب.معاويه بن حكيم، محمدبن ايوب و محمدبن عثمان بن سعيد عمري مي گويند: ما يك گروه چهل نفره در خانه امام حسن عسكري (ع) جمع شده بوديم، حضرت فرزندش امام مهدي را به ما نشان داد و فرمود: «اين امام شما و جانشين من است». (2)
ج.علي بن بلال، احمدبن هلال، محمد بن معاويه بن حكيم و حسن بن ايوب مي گويند: ما تعدادي از شيعيان در خانه امام حسن عسكري (ع) تجمع نموديم و از حضرت درباره جانشين وي پرسش نموديم، پس از ساعتي حضرت كودكي را به ما نشان داد و گفت: «بعد از اين امام شما است». (3)
1. مجلسي، بحارالانوار، ج 52، صص 23 و 24.
2. قندوزي حنفي، سليمان، ينابيع الموده، ص460؛ مجلسي، بحارالانوار، ج 52، ص 26.
3. حر عاملي، محمدبن حسن بن علي بن محمد، اثبات الهداه، ج6، ص 311؛ اميني، ابراهيم، دادگستر جهان، ص 107.

رضايت شغلي يک متغير پيچيده و چند بعدي است که ما آن را از دو جنبه فردي يا انگيزشي و سازماني يا بهداشتي بررسي مي کنيم. وجود عوامل فردي يا انگيزشي به عنوان زمينه اوليه در کنار عوامل سازماني يا بهداشتي به عنوان عوامل مربوط به محيط کار، نقشي تعيين کننده در رضايت شغلي کارکنان دارد.

13 عامل سازماني يا بهداشتي موثر در رضايت شغلي عبارتند از:
1. مکان رشد و ارتقا
2. حقوق و دستمزد عادلانه
3. منافع جانبي ( تفريحي و ورزشي )
4. ساعت کاري متناسب با حجم کار
5. ثبات محيط کاري ( امنيت شغلي )
6. ماهيت کار ( جالب، تنوع و چالشي )
7. قوانين کاري عادلانه و انعطاف پذير
8. بهره گيري از استعدادها و خلاقيت ها
9. پذيرش مسئوليت و مديريت غيرمتمرکز
10. آموزش ضمن خدمت و امکان رشد حرفه اي
11. وجود سرپرست و دادن بازخورد حمايت گرانه
12. برخورداري از تکنولوژي و امکانات کاري به روز
13. وجود اعضاي متشابه در گروه هاي تيمي منسجم و همگن

منبع http://www.ehsanetezad.com

پیامبر اکرم
أسعَدُ الناسِ مَن خالَطَ کِرامَ الناسِ؛
سعادتمندترينِ مردم، کسي است که با مردمان باکرامت، در مي‌آميزد. *کتاب من لا يحضره الفقيه، ج ۴، ص ۲۸۲؛