فاطمه المعصومه(سلام الله علیها)-دلیجان

نوه حضرت امام نقل مي ‏کند:«گاهي اوقات که من نزد امام مي‏رفتم و پسرم را نمي‏بردم، مي‏گفتند حسين را نياوردي؟ مي گفتم چون پسر من خيلي شيطوني و بدي مي‏کند. مي‏گفتند حسين بدي مي‏کند؟ خوب بچه بايد بدي کند، تازه اين‏ها بدي نيست، بچه بايد اين کار را بکند، شما اشتباه مي‏کنيد، مگر بچه بدي مي‏کند؟ مي‏گفتم آخر فکر مي کنم شما اذيت مي‏شويد. مي گفتند من از اينکه شما بياييد و بچه هايتان را نياوريد، اذيت مي‏شوم».

مجله سروش، شماره 476، ص20

 امام علی(ع) با سپاهیانش به صفین می‌رفت که در بیابان تشنه شدند و تلاش و جست‌وجویشان برای یافتن آب نتیجه‌بخش نبود. امام جایی را معیّن کرد و فرمود: «برای دستیابی به آب، این‌جا را حفر کنید». آنان نیز کندند تا به سنگ بزرگی رسیده و متوقف شدند و به حضرتشان گفتند: بیل‌ و کلنگ‌ها بر این صخره اثر نمی‌کند! امام فرمود: «زیر این صخره، آب است و اگر آن‌را بردارید به آب خواهید رسید». تلاش دوباره و گروهی آنان نیز بجایی نرسید. امام علی(ع) با مشاهده این وضعیت، نزد صخره آمده و انگشتانش را زیر صخره برد و حرکتش داد و آن‌را از جا کند و چند متری به دور افکند! همراهان، آب زلالی را دیده و از آن نوشیدند. این گواراترین، خنک‌ترین و زلال‌ترین آبی بود که در آن سفر بدان دست یافته بودند. امام فرمود: «بنوشید و ذخیره کنید». سپس سنگ را به وضعیت اولش درآورده و اثر چاه را ناپدید کرد.
مفید، محمد بن محمد، الإرشاد ، ج ‏1، ص 334 - 335.

 اگر بخواهيم بهترين هديه را به فرزندم بدهم چيست؟

پاسخ:
هر چه از دوست رسد نيكوست. ولي از بين آنها هدايا و ميراثي كه آنها را «فرزند خصال خويش» كند نيك و ماندگار است.
جايي که بزرگ بايدت بود فرزندي من ندارت سود
چون شير به خود سپه‌شکن باش فرزند خصال خويشتن باش

فرزند خصال احساس خوشبختي و لذتش دروني است مانند چشمه زلالي كه از دل موهسار در هوايي پاك مي‌جوشد و نشاط‌بخش و زندگي‌گستر است.
راه لذت از درون دان ني از برون ابلهي دان جستن از قصر حصون
اين يكي در كج زندان مست و شاد وآن درگر در باغ ترش بي مراد

خود و فرزندان را طوري پرورش دهيم كه كمال‌طلب‌بار آيند نه تمام‌طلب. تمام‌طلب اندازه نگه نمي‌دارد مانند اين است كه براي پختن آش رشته نمك، آب، نخود، لوبيا، فلفل و.. را به طور مساوي با يك پيمانه انتخاب كند. والدين لازم است متناسب با رشد و تحول كودك با مطالعه منابع معتبر و مشاوره، تخصصي، دانش پزشكي، روان شناختي، جامعه شناختي و ديني و معنوي خود را رشد دهند تا به جاي تربيت كودك را ضايع نكنند. امام باقر (عليه السلام) مي فرمايد: «همه كمال در شناخت عميق دين [عقايد، اخلاق و احكام] و شكيبايى در پيشامدهاى ناگوار و اندازه نگاه داشتن در زندگى است.»

روان‌شناسان دين غربي و روان‌شناسان ديني فوايد زيادي براي دينداري درون‌سو و عميق (نه رياكارانه) بر مي‌شمارند. خودشناسي(جسمي، جنسي، جنسيتي، اخلاقي و عرفاني، ذهني، حقوقي و فقهي، فسلسفي و وجودي) و خودمهارگري و تدبير زندگي و خرج و برج آن لازمه زندگي فردي و زناشويي و اجتماعي شادمانه و از هنرهاي زيبا و جلوه هاي ويژه فيلم زندگي ما در سناريوي هستي است. بنابراين والدين بايد براي رسيدن به اين كمالات و خصال والدين غالبا براي يارانه زندگي بهترين هداياي سخت افزاري مادي مانند كادو و جهيزيه به فرزند خود مي‌دهند ولي از نرم افزارهاي زندگي معمولا غفلت مي‌كنند. وسائل زندگي آسايش به همراه دارد ولي الزاما دل خوش و آرامش به ما نمي‌دهد. طبيعي است والديني اين هدايا را مي‌دهند كه خودشان هشيار و آگاه باشند و زندگي روشمندي داشته باشند و يا لااقل تلاش كنند به جهت دادن و عبرت آموزي فرزندانشان بيراهه‌هاي آنها را نروند.

اگر چه اعياد هديه ويژه دارند ولي بايد هدايا رنگ بوي معنوي هم بگيرند و رنگ پولكي به خود نگيرند. كاري كنيم كه كودكان در قلك خود سكه‌هاي هدف‌يابي، نه هدف دهي، بريزند و هر روز به سمت كمال، شادكام و تفرج‌كنان حركت كنند. هر روز، در يك زندگي هدفمند عيدانه مستمر به فرزندان است ببينيم چه مي‌كنيم. يادمان باشد فرق بگذاريم بين جلوه هاي شادي لحظه‌اي و آني و شادكامي و رضايتمندي از زندگي.

امام باقر (عليه السلام) : الكَمالُ كُلُّ الكَمالِ التَّفقُّهُ فِي الدِّينِ و الصَّبرُ عَلَى النّائِبَةِ و تَقديرُ المَعيشَةِ (تحف العقول، ص213 .)

ماهنامه فرهنگي و تربيتي و اجتماعي خانواده شاد، سال اول، مهرماه 1396، پيش شماره پنجم، ص52

زناني که عزت‌نفس شکننده‌اي دارند از درون احساس بي‌ارزشي مي‌کنند. اينکه فردي خودش را دوست نداشته باشد، وضعيت ناراحت‌کننده و اضطراب‌زايي است. از يک سو، فرد خودش را دوست ندارد و از طرف ديگر دوست دارد نسبت به خودش احساس مثبتي داشته باشد. بنابراين سعي مي‌کند با گرفتن تأييد ديگران به هر قيمتي، به خودش ثابت کند که دوست‌داشتني است.

در دنياي اين زن تا وقتي ديگران دوستش دارند، همه چيز خوب است. اما خدا نکند که حس کند کسي به هر دليلي دوستش ندارد. اينجاست که خودش را به آب و آتش مي‌زند تا محبت طرف مقابل را به هر قميتي جلب کند، حتي به قيمت زير پا گذاشتن نيازها و خواسته‌هاي به حق خودش.

شايد بتوان ساختار شخصيت اين زنان را به يک برج توخالي تشبيه کرد، که با کوچکترين ضربه به لرزه در مي‌آيد. صاحب برج به جاي اينکه به فکر مستحکم کردن پايه‌هاي آن باشد، به ندرت کساني را که به سمت برج سنگ پرتاب مي‌کنند تنبيه مي‌کند. در بيشتر مواقع او که سخت نگران ويران شدن برجش است، سعي مي‌کند با باج دادن افراد را از ضربه‌زدن به برج منصرف کند. اين دقيقاً همان کاري است که زناني که عزت‌نفس شکننده‌اي دارند، انجام مي‌دهند.

دکترزهره قرباني، چيني خردشده عزت نفس، ماهنامه سپيده دانايي، شماره97و98
https://t.me/sepidehdanaei/3782

 حسین بن مختار می‌گوید حیّان سرّاج بر امام جعفر صادق(ع) وارد شد و آن‌حضرت فرمود: «اى حیّان! اطرافیانت درباره محمّد بن حنفیّه چه می‌گویند؟
گفت: می‌گویند او زنده است و روزى می‌خورد. امام صادق(ع) فرمود: «امّا پدرم محمّد باقر(ع) برایم بازگو کرد که وى در زمره کسانى بوده که در بیمارى او به عیادتش رفته و در احتضارش چشمان او را بسته و بعد از وفاتش، او را به خاک سپرده و زنانش را پس از وى شوهر داده و ارثش را تقسیم کرده است».
حیّان در پاسخ گفت: اى ابا عبدالله! جایگاه محمّد بن حنفیّه در امّت ما، مانند جایگاه عیسى بن مریم است که سرنوشت او برای مردم نامشخص ماند. امام صادق(ع) فرمود: «آیا سرنوشت عیسی بر دوستانش مشتبه شد یا بر دشمنانش؟» حیان گفت: بر دشمنانش! امام فرمود: «آیا می‌پندارى که ابو جعفر محمّد باقر(ع) دشمن عمویش‏ محمّد بن حنفیه بود.(که سرنوشت عمویش برای او نیز نامشخص بماند)!؟» حیان گفت: خیر! آن‌گاه امام صادق(ع) فرمود: «اى حیّان! شما از آیات خدا روى گرداندید و خداى تعالى فرموده است: “"به زودى به کسانى که از آیات ما روى بر می‌گردانند کیفر بدى می‌دهیم زیرا آنها منحرف بودند""[1]».[2]
[1]. انعام، 157.
[2]. شیخ صدوق، محمد بن على‏، کمال الدین و تمام النعمة، تهران، اسلامیه‏ ،چاپ دوم‏، 1395ق،ج ‏1، ص 36.