فاطمه المعصومه(سلام الله علیها)-دلیجان

امام علي (ع): «نُصحُكَ بَينَ المَلأِ تَقريعٌ »
چون كسى را در حضور مردم نصيحت كنى، او را نكوهش كرده‏اى

چو خواهى كسى را نصيحت كنى، *** چنان كن كه گويا مديحت كنى‏
نصيحت، نكوهش بود، در ملاء *** پسنديده‏تر باشد اندر خلاء

سيدعطاء اللَّه مجدي‏، هزار گوهر، گوهر 946
http://library.tebyan.net

رئیس یکی از قبائل که خیلی با فراست بود . بعد از آنکه مقداری با پیغمبر صحبت کرد به قوم خودش گفت اگر این شخص از من می بود «لاکلت به العرب» یعنی من اینقدر در او استعداد می بینم که اگر از ما می بود به وسیله وی عرب را می خوردم.
او به پیغمبر اکرم صلی اللّه علیه و آله گفت : من و قومم حاضریم به تو ایمان بیاوریم (بدون شک ایمان آنها ایمان واقعی نبود) به شرط اینکه تو هم به ما قول بدهی و آن اینکه برای بعد از خودت من یا یک نفر از ما را تعیین کنی . فرمود : اینکه چه کسی بعد او من باشد با من نیست با خداست
1. شهید مطهری، مجموعه آثار، ج 4 ص 879 و 880.

در زمانی که هنوز حضرت رسول در مکّه بودند قریش مانع تبلیغ ایشان می شدند . وضع سخت و دشوار بود ، در ماههای حرام مزاحم پیغمبر اکرم نمی شدند یا لااقل زیاد مزاحم نمی شدند ، یعنی مزاحمت بدنی مثل کتک زدن نبود ولی مزاحمت تبلیغاتی وجود داشت . رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله همیشه از این فرصت استفاده می کرد و وقتی مردم در بازاز عکاظ در عرفات جمع می شدند (آن موقع هم مراسم حجّ بود ولی با یک سبک مخصوص ) می رفت در میان قبائل گردش می کرد و مردم را دعوت می نمود . ابولهب مثل سایه پشت سر پیغمبر حرکت می کرد و هر چه پیغمبر می فرمود او می گفت دروغ می گوید به حرفش گوش نکنید .
ادامه دارد…

حـق مرا چون از پليـدي پـاک داشت
چون سزد بر من پليدي را گماشت؟
يکي از آفات فرهنگي در جوامع ديني که با ارزش هاي الهي آشنايي کافي ندارند، آن است که هر چه در زندگي آنان از نيک و بد رخ مي دهد را به خداي سبحان نسبت مي دهند و از اين راه خود را از کاستي ها و تقصيرها مبرا مي کنند و بر وجدان خويش سرپوش مي نهند و اين‌گونه براي خود «آرامش کاذب» فراهم مي نمايند. مولانا در اين بيت حقيقت بزرگي را آشکار کرده و مي گويد: حضرت حق آنگاه که انسان را آفريد، او را از هر گونه پليدي و زشتي پاکيزه ساخت و به همين دليل به ملائک امر فرمود که اين موجود پاک را سجده کنند.

اينک چگونه ممکن است پروردگار پاک آفرين، پليدي ها و زشتي ها را به سوي موجودي که خود از ابتدا پاکش آفريده، گسيل دارد؟ مطمئناً چنين چيزي ممکن نيست.

هر آنچه از جنس پاکي و خوبي و زيبايي از انسان صادر مي شود، ريشه در جان پاک و نوراني او دارد. و هر آنچه از کژي و ناپاکي از او به ظهور مي رسد، از بعد حيواني و نفساني او نشأت مي يابد. آدمي مي تواند با يهره گيري از هدايت عقل و انذار رسولان حق، خود را از فرو افتادن در چاه هول انگيز زشتي ها برهاند و با بهره جستن از آن دو چراغ هدايت، راه را از چاه بازشناسد.

هزار قانون زندگي (برگرفته از مثنوي معنوي)، محمود قنبري و همكاران، قانون 404

ﺍﺯ امام ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺩﺧﺘﺮ ﺷﻌﻴﺐ ﺻﻔﻮﺭﺍ ﻫﻤﺴﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺮ ﻭﺻﻰ ﺍﻭ ( ﻳﻮﺷﻊ ) ﺧﺮﻭﺝ ﻛﺮﺩ، ﻳﻮﺷﻊ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﻴﺮﻯ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﺮﻣﺖ ﻣﻮﺳﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺧﻠﺎﺹ ﻛﺮﺩ، ﺟﻤﻌﻰ ﺑﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻭ ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﻋﺒﺮﺕ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺷﻮﺩ، ﻳﻮﺷﻊ ﮔﻔﺖ: ( ﺍﺑﻌﺪ ﻣﻀﺎﺟﻌﻪ ﻣﻮﺳﻰ) ﺁﻳﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻫﻤﺒﺴﺘﺮﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺳﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻛﻨﻢ؟ ﺳﭙﺲ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻢ ﻛﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﻣﻦ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺍﻧﻢ ﺑﻮﺻﻰ ﻣﻦ ﺧﺮﻭﺝ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﺠﻨﮕﺪ،
ادامه دارد…