فاطمه المعصومه(سلام الله علیها)-دلیجان

آيه شماره 32 از سوره مبارکه عنكبوت

قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَنْ فِيهَا لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ
(ابراهیم) گفت: «در این آبادی لوط است!» گفتند: «ما به کسانی که در آن هستند آگاهتریم! او و خانواده‏اش را نجات می‏دهیم; جز همسرش که در میان قوم (گنهکار) باقی خواهد ماند.»
1- وجود اولیاى الهى در جامعه، مانع نزول قهر الهى است. «انّ فیها لوطاً»
2- فرشتگان، یكایك افراد را مى‏شناسند. «نحن اعلم بمن فیها»
3- عنوان اجتماعى مهم نیست؛ ایمان و عملكرد معیار است. «الاّ امراته» (همسر پیامبر بودن به تنهایى ارزش نیست، همراهى و تبعیّت از او ارزش است)
4- همسران پیامبران، معصوم نیستند. «الاّ امراته» (حتّى از میان زنان پیامبر اسلام ‏صلى الله علیه وآله، تنها بعضى مورد الطاف ویژه‏ ى الهى بودند. چنانكه در جاى دیگر مى‏خوانیم: «فانّ اللَّه أعدّ للمحسنات منكنّ أجرا عظیما»(احزاب/29)

زندگينامه

سال ۱۳۳۱ش در زمان اوج اختناق حکومت محمدرضا پهلوی، کودکی از تبار سربازان الله پا به عرصه گیتی نهاد و در کنار مزار مرد علم و دانش بوعلی سینا در شهر همدان پرورش یافت: شهید پرویز خیامیان. پدرش محمود ضمن کار کشاورزی، برای تأمین معاش خانواده در بازار نیز کار می‌کرد. پرویز در سایه تعلیمات دینی خانواده و یاری پدر و مادر تحصیلاتش را تا پایان مقطع دبستان ادامه داد و به‏علت عدم امکانات مالی، با یاد گرفتن ماشین‏نویسی، شب‌ها در کارخانه‌ای مشغول به‏کار شد و توانست مدرک دیپلم خود را دریافت نماید. خیامیان در آزمون ورودی دانشگاه شرکت کرد، اما پس از قبولی به عللی از حضور در کلاس‌ها انصراف داد و به تهران مهاجرت کرد. سپس به‏عنوان همافر در ارتش به فعالیت پرداخت. در سال ۱۳۵۵ش به مبارزه علیه رژیم فاسد شاه روی آورد. خیامیان در زمان حکومت شاه به‏علت فعالیت‌های سیاسی خود به‏همراه تعدادی از همکارانش دستگیر شد تا با انتقال به نقطه‌ای نامعلوم او را تیرباران نمایند، اما با درایت امت حزب‏الله آن‌ها نجات پیدا کردند و در جمع تظاهرکنندگان قرار گرفتند. وی در سال ۱۳۵۶ش با بانویی پارسا ازدواج کرد و یک فرزند دختر از خود به یادگار گذاشت. با ورود امام (ره) به ایران به‏طور خصوصی به ملاقات ایشان رفت و با مشاهده زندگی ساده بنیان‏گذار جمهوری اسلامی ایران، تصمیم گرفت در این مورد از امام (ره) پیروی نماید. خیامیان در زمان غائله کردستان به آنجا رفت و چند مرتبه توسط احزاب کومله و دمکرات دستگیر شد اما هربار دست قدرتمند خدا او را از چنگال دشمنان اسلام نجات داد. با شروع جنگ تحمیلی، فعالیتش را در پادگان گسترش داد و در تعمیر هواپیماها و آماده کردن آن‏ها نقش عمده‌ای ایفا نمود. سرباز مبارز و متدین لشگر روح‏الله (ره) هیچ‌گاه مردم مظلوم و مستضعف را از یاد نمی‏برد. پرویز، آخرین‏بار در هفدهم خردادماه ۱۳۶۰ش عازم جبهه‌های نبرد شد و در تاریخ بیست و یکم خردادماه سال ۱۳۶۰ هجری شمسی در سن بیست و نُه سالگی بر اثر سقوط هواپیما از آسمان زیبای ایران به عرش اعلا پر گشود. پیکر پاک شهید پرویز خیامیان را چند روز بعد، در گلستان شهدای اصفهان به خاک سپردند. ( سايت راسخون)

-

منبع:نرم افزار روزنگار شهدا(کانون گفتگوی قرآنی)

زني کودک شش ماهه خود را بر پشت بام گذاشت، مشغول کارها شد و از حال کودک غافل ماند.
کودک آرام آرام خود را به لبه ديوار بام رساند و بر سر ناودان قرار گرفت، ناودان تا زمين بيست متر فاصله داشت، مادر يک مرتبه متوجه شد که چيزي نمانده که کودکش به زمين بيفتد، شتابان خود را به پشت بام رساند هرچه کوشش کرد نتوانست کودک را از خطر سقوط نجات بخشد، مادر و خويشان کودک فرياد مي زدند و ناله مي کردند.
اين ماجرا در زمان خلافت عمر در مدينه اتفاق افتاد، وي از قضيه با خبر گشت، با عده اي آمدند ولي کار از دست عمر هم ساخته نبود. گفتند:
اين مشکل به وسيله علي عليه السلام رفع مي گردد.
قضيه کودک را به حضرت رساندند، امام عليه السلام تشريف آورد و نگاهي به کودک نمود کودک به سخن آمد اما کسي نفهميد چه گفت.
آنگاه حضرت فرمود:
کودکي همانند خود را بياورند، کودک را آوردند، آن دو کودک با زبان خودشان صحبت کردند. به دنبال آن کودک از سر ناودان بر گشت و از خطر مرگ نجات يافت.
مردم مدينه آن چنان شادي کردند که مانند آن را تا آن روز در مدينه نديده بودند.

محمود ناصري، داستان‌هاي بحارالانوار، ج6
براي مطالعه بيشتر
داستان‌هاي بحارالانوار، جلد 1-9
http://www.ghadeer.org/Search

امام حسن (عليه السلام)

اَلقَريبُ مَن قَرَّبَتهُ المَوَدَّةُ وإن بَعُدَ نَسَبُهُ، والبَعيدُ مَن باعَدَتهُ المَوَدَّةُ وإن قَرُبَ نَسَبُهُ؛
خويشاوند، كسى است كه دوستى، او را به آدمى نزديك ساخته، گرچه نژاد (و تبار) او دور باشد ؛ و بيگانه كسى است كه از ديدگاه دوستى دور است، هر چند تبار (و نژاد) او نزديك باشد. *کنزالعمال ج 16 ص 122؛

آیا نام حسن و حسین در بین اعراب مشهور بود؟ این نام ها در بین اعراب سابقه نداشت.جلال الدین سیوطی از علمای معروف اهل سنّت در قرن دهم نقل کرده است که: «حسن و حسین دو نام از نام‌های اهل بهشت است و مردم عرب پیش از این، این دو نام را بر فرزندان خویش نمی‌نهادند». (1) ابن اثیر در کتاب اسد الغابه می‌نویسد: «مردم پیش از ولادت امام حسن و امام حسین (علیه‌السّلام) با این نام آشنا نبودند تا فرزندان خود را به این دو نام‌گذاری کنند چرا که این دو اسم در زمان ولادت حسنین، از جانب خداوند بر پیامبر وحی شد، تا آن حضرت بر فرزندان علی (علیه‌السّلام) و فاطمه (علیهاالسّلام) این نام‌ها را بگذارد.» (2) در کتاب عبقات الانوار آمده است: آن روز که امام حسن (علیه‌السّلام) متولد شد حضرت جبرییل (علیه‌السّلام) بر حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم) فرود آمد و گفت: «ای محمد! پروردگار عالم به تو سلام رساند و فرمود که علی (علیه‌السّلام) برای تو به منزله‌ هارون برای موسی است لیکن بعد تو نبی نیست پس مسمی‌ کن این پسر خود را بنام پسر‌هارون، که فرزندان‌هارون: شبّر و شبّیر یعنی حسن وحسین نام داشتند.»(3)
1. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، تاریخ الخلفاء، ص۱۴۴.
2. ابن اثیر، ابو الحسن علی بن ابی الکرم، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۲، ص۹.
3. کنتوری‌، میر حامد حسین، عبقات الانوار فی امامه الائمه الاطهار، ج‌۱۱، ص۵۰.