مرحوم دولابي: اگر يک شخص غني که به او اطمينان و اعتماد داري به تو بگويد نگران نباش و غصه بدهي هايت را نخور، خيالت راحت باشد، من هستم. ببين اين حرف او چه قدر به تو آرامش مي بخشد و راحت مي شوي. خداي مهربان که غني و توانا است به تو گفته است أَلَيْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ: آيا خداوند براي کفايت امور بنده اش بس نيست؟[1] يعني اي بنده من، براي همه کسري و کمبود هاي دنيوي و اخروي ات من هستم . اين سخن خدا چه قدر انسان را راحت مي کند و به او آرامش مي بخشد. لذاست که فرمود: أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ: دل ها با ياد خدا آرامش مي يابند.[2]

غصه سازي
هر چه را ذکر کنيد، در نفس شما بزرگ مي‌شود و نقطه مقابل آن کوچک مي‌گردد.
با ذکر دنيا و مصائب و مشکلات آن، هم خدا و آخرت در نفس شما کوچک مي شود، هم غصه دنيا بزرگ مي شود و هم بعد از دنيا تهيدست و خاسر خواهيد بود.[3]

1.زمر، 36
2. رعد، 28
3. مصباح الهدي ص 151
كانال طوبي محب، حاج اسماعيل دولابي
https://t.me/tobaye_mohabatch/518