چرا پيکر مطهر حضرت ابوالفضل (ع)همانند ساير شهدا کنار مرقد مطهر امام حسين دفن نشدند و راز اين فاصله چيست ؟
از جهت طبيعي و ظاهري اين فاصله راز خاصي ندارد و به اين دليل بوده که هر کدام از اصحاب و اهل بيت امام حسين که به ميدان مي رفت و به شهادت مي رسيد خود امام حسين يا با کمک ساير يارانش پيکر شهيد را به خيمه گاه مي آوردند و همه را در محلي (خيمه مخصوصي) قرار مي دادند، اما در آخرين لحظات فقط خود امام حسين و حضرت عباس باقي مانده بودند که با هم به ميدان رفتند و دشمن بين آنان جدايي انداخت و حضرت عباس را که گويا براي تهيه آب به سمت فرات مي رفتند در اين محلي که الان مدفون هستند به شهادت رساند و لحظاتي بعد امام حسين عليه السلام نيز در ميدان و نقطه اي که الان دفن هستند به شهادت رسيد. روز يازدهم که سپاه دشمن از کربلا رفت، طائفه بني اسد آمدند و پيکر امام حسين را در همين نقطه که به شهادت رسيده بود دفن نمودند و پيکر ساير شهدا را انيز ز خيمه گاه آورده و در پائين پاي امام حسين دفن نمودند (1) امام بدن حضرت عباس عليه السلام را جدا در همان نقطه که به شهادت رسيده بود دفن نمودند،(2) در اينکه چرا جنازه حضرت ابوالفضل را نزد ساير شهدا نياوردند، دليلش مشخص نيست، شايد اراده الهي بر اين بوده است که حضرت عباس جدا دفن شود تا داراي حرم و بارگاهي شود و عظمت شخصيت ايشان براي آيندگان بيشتر اظهار شود.
مرحوم مقرّم در اين باره مى‏گويد: سبب اينكه حسين (ع) عباس را در جاى خودش گذاشت راز پنهانى بود كه گذشت روزگار آشكارش كرد؛ و آن اين بود كه در جايى جدا از شهيدان دفن گردد تا خود قبر و بارگاهى جداگانه داشته باشد و مردم براى برآورده شدن حوايجشان به زيارت وى بروند. زيارتگاه منور آن حضرت مكانى باشد كه مردم در آنجا اجتماع و دست به درگاه خداى متعال دراز كنند. در آنجا كرامتهاى خيره‏كننده آشكار گردد و امت اسلام منزلت والاى او را در نزد خداوند بشناسند و به آن حضرت دوستى فراوان بورزند و پيوسته به زيارت وى بيايند و حضرت عباس حلقه اتصال ميان مردم و خداى متعال باشد. اين بود كه حسين (ع) نيز همان خواست خداوند را به اجرا در آورد، كه مى‏خواست منزلت ظاهرى ابوالفضل همانند منزلت اخروى او باشد؛ و همان شد كه حسين (ع) و خدايش مى‏خواستند. (3)
1. شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص 114
2. شیخ مفید، همان، طبرسی، اعلام الوری، ص246.
3. مقرم، مقتل الحسين،270.