امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
اِنَّ القَلْبَ یَتَلَجْلَجُ فِی الجَوْفِ یَطْلُبُ الحَقَّ، فَاِذا اَصابَهُ اطمَأَنَّ وَقَرَّ :
همانا دل در درون آدمی به دنبال حق می‌گردد و چون به آن رسید آرام و قرار گیرد.[1]
1- کسی که خواهان آرامش در زندگی است، پیوسته باید به یاد حق باشد و این یاد حق تنها عامل آرامش است و دیگر نه فقدان چیزي او را نگران میکند و نه برخورداري از متاعی او را به وجد می‌آورد و به راستی که دل فقط به یک چیز آرام می‌گیرد و آن یاد حق است و راز مطلب آن است که خداوند به ما از خود ما نزدیکتر است.
2- هر چه از حق بيشتر دور شويم بي قراري دل ما بيشتر مي شود. افرادي كه در روابط زناشويي، دوستي ها و معاشرت ها، مشاجره بي انصافي و لجبازي و پرخاشگري مي كنند ممكن است به ظاهر غلبه كنند ولي دلشان نا آرام خواهد بود.

پی نوشت:
میزان الحکمه ، محمد ري شهري ، انتشارات دارالحدیث ، چاپ اول ، جلد 10 ، صفحه 4986 ، حدیث 16