تقسيم ناعادلانه
مرحوم دولابي ميفرمود: مشهد مشرف شدم، يکي از دوستان ما يک مشکل و ناراحتي داشت. آمد با من دعوا ميکرد، من سه روز است حرم آمدم، گريه ميکنم و ناله ميزنم. امام رضا به من نظر نکرده و حاجت مرا نداده است. ميگفت: من خيلي از دست اين ناراحت شدم. گفتم: اگر امام رضا بفهمد شما خندهها و خوشيهايت را جاي ديگر ميبري، گريهها و آه و نالهات را يا پاي سجاده و يا به امامها ميگويي، اين درست نيست. بعضيها خوشيهايشان را بين رفقا ميکنند، اخم و بداخلاقي را براي زن و بچه ميآورند. اين بسيار تقسيم ناعادلانهاي است. گفت: من با چند کلمه تند صحبت کردم. ديد خيلي اشتباه کرده است. منقلب شد و گفت: من نميدانستم چه کار بدي کردم! خندان و متبسم به حرم امام رضا رفت و الحمدلله مشکلش هم حل شد. واقعاً تمرين کنيم.
يکي از دوستان فيلمي را در تلگرام گذاشتند که در دانمارک يک فروشگاهي بود که معمولاً در شيشهاي دارد و اتومات خودش باز ميشود. هر مشتري ميخواست وارد اين فروشگاه شود، در باز نميشد. بالايش دوربين داشت، هشدار ميداد که اين در با لبخند باز ميشود. همه مشتريها با لبخند وارد اين فروشگاه ميشوند. ببينيد چه انرژي به اهل اين فروشگاه و کارکنانش ميرسد. مسجد ميرويم، نماز ميخوانيم، حرم ميرويم.
در خارج براي هر کاري، يک کسي ميخواهد فروشنده شود، يک دوره شش ماهه ميرود که چطور با مشتري برخورد کند؟ نحوه تعامل را ياد ميدهند. هرچيزي با تمرين درست ميشود. مهماندارهاي بعضي از شرکتهاي هواپيمايي مداد دهانش ميگذارند که دهانشان حالت تبسم پيدا کند، غنچه شود و عادت کنند. اين خيلي مهم است.
پيامبر عظيم الشأن(ص) فرمود: « يَا عَلِيُّ مَنِ اسْتَوْلَى عَلَيْهِ الضَّجَرُ رَحَلَتْ عَنْهُ الرَّاحَةُ»[1] علي جان مواظب باش تنگ خُلقى، بيقراري و ناآرامي و حزن و اندوه در تو راه پيدا نکند. اگر راه پيدا کند خوشي و راحتي را از شما ميگيرد. انسان بتواند چيزهايي که باعث رنج و ناراحتي ميشود از خودش دور بکند، خوب است.
1.من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص: 355.
برنامه سمت خدا، حجت الاسلام فرحزاد در رابطه عوامل ايجاد غم و رفع آن، تاريخ پخش: 29-09-95
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط جمالی در 1397/10/01 ساعت 09:45:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |