کودکان نباید تنها برای زمان حال، بلکه باید برای زمان خود، فراتر از «اینجا» و «اکنون» تربیت شوند. محدود کردن دایره تربیت و رشد کودک در زمان حال، ظلمی است که ناخواسته به او تحمیل می شود و مانع رشد و بالندگی شخصیت او می شود.