فاطمه المعصومه(سلام الله علیها)-دلیجان

یک نفر از امام صادق علیه‌السلام پرسید:«چرا برخی ثروتمند و بی نیاز هستند و عده ای فقیر و محتاج ؟!»
امام صادق علیه‌السلام در پاسخ فرمودند: «خداوند می خواهد ثروتمندان را به شکرگذاری بیازماید و فقیران را به صبر و شکیبایی امتحان نماید.
دلیل دیگر اینکه خداوند ظرفیت و تحمل افراد را می داند بنابراین به هر کسی در حد تحملش ثروت داده است.
همچنین اگر تمام مردم، بی نیاز و ثروتمند بودند، دنیا خراب و فاسد می شد ولی این تفاوت سبب می شود برخی، یاری کننده برخی دیگر باشند تا اسباب روزی و رزقشان در قبال کار و کوشش باشد و این موضوع ، برای بقای حیات اجتماعی انسان بهتر است.
و دلیل دیگر اینکه خداوند ، ثروتمندان را در جلب رضایت و مهربانی با فقرا می آزماید .
طبرسی، الاحتجاج ، جلد ۲ ، باب امام صادق ، صفحه ۹۰

 
به متوکل عباسی گزارش دادند که امام هادی علیه السلام ، در حال تدارک اسلحه برای قیام علیه حکومت است .
متوکل دستور داد که به خانه امام هادی حمله و ایشان را دستگیر کنند .
در خانه امام هادی ، هیچ اسلحه ای وجود نداشت . امام را نزد متوکل بردند. متوکل که در حال نوشیدن شراب بود ، پیاله اش را سمت امام هادی گرفت و گفت: «بنوش!»
امام هادی فرمودند : «گوشت و خون من تا به حال با شراب آلوده نشده است»
متوکل گفت: «پس شعری بخوان که ما را به نشاط آورد.»
امام این شعر را خواندند :(ترجمه)
«بر بلندای کوه ها، شب را سحر کردند در حالی که مردانی نیرومند از آنها پاسداری می کردند . ولی آن قله ها برایشان سودی نداشت!
پس از مرگ، در قبرهای خود قرار گرفتند و کسی پرسید: کجایند آن تاجها و زر و زیور ها.
قبرها پاسخ می دهند: آن چهره ها اکنون محل رفت و آمد کرم های لاشخوار شده!
عُمری دراز ، خوردند و آشامیدند و اکنون پس از آن همه عیش و نوش، خودشان خوراک کرم ها شدند.
چه بسیار کاخ ها ساختند ولی سرانجام آن کاخ ها را جا گذاشتند و درگذشتند.
چه بسیار اموالی که روی هم انباشت کردند ولی آن را برای دشمنان خود باقی گذاشتند.»
متوکل شروع کرد به گریستن و دستور داد بساط شراب را جمع کنند و امام هادی علیه السلام را به خانه اش برگردانند.

مسعودی، مروج الذهب ، جلد ۴، صفحه ۱۱

فروتنی التواضع اَن تعطی الناس ما تُحِبُّ ان تُعطاهُ؛ (الکافی، ج2، ص124) فروتنی آن است که با مردم چنان رفتار کنی که دوست داری با تو چنان باشند.

نقد پذیری لبعض موالیه: عاتِبْ فلاناً و قل له ان الله اذا اراد بِعَبْدٍ خیراً اذا عُوتِبَ قَبِلَ (وسائل الشیعه، ج2، ص18) امام هادی(ع) به یکی از دوستانش فرمود: فلانی را توبیخ کن و به او بگو: خداوند چون خیر بنده‌ای خواهد، هر گاه توبیخ شود، بپذیرد (و در صد جبران نقص براید).

انسان بی‌شخصیت مَنْ هانَتْ علیه نَفْسَهُ فلاتَأمَنْ شَرَّهُ (بحارالانوار، ج72، ص300). کسی که خود را پست شمارد، از شر او در امان مباش.

حکمت ناپذیری دل فاسد اَلْحِکْمَهُ لا تَنْجَعُ فی الطّباع الفاسِدَهِ (بحارالانوار، ج75، ص370). حکمت، اثری در دل‌های فاسد نمی‌گذارد.

رذایل اخلاقی اَلْحَسَدُ ماحِقُ الحَسَناتِ، وَ الزَّهْوُ جالِبُ المَقتِ، وَالعُجْبُ صارِفُ عَنْ طَلَبَ الِعِلْمِ داعٍ اِلی الغَمْطِ وَ الجَهْلِ، وَ البُخْلُ اَذَمُّ اْلاَخْلاقِ وَ الَّطَمَعُ سَجیهٌ سَیئَهٌ؛ (بحارالانوار، ج69، ص199). حسد نیکویی‌ها را نابود سازد، و فخر فروشی دشمنی آورد، و خودپسندی مانع از طلب دانش است و به سوی خواری و جهل فرامی‌خواند، و بخل ناپسندیده‌ترین خلق و خوی است، و طمع خصلتی ناروا و ناشایست است.

جایگاه حسن ظن و سوءظن اذا کان زَمانٌ العَدْلُ فیه اَغْلَبُ مِنَ الجَوْرِ فَحَرامٌ اَنْ تَظُنَّ بِاَحَدٍ سُوءاً حتی یعْلَمَ ذلک منه، و اذا کان زمانٌ الجَوْرُ اَغْلَبُ فیه من العدل فلیس لِاَحَدٍ اَنْ یظُنَّ بِاَحَدٍ خیراً مالم یعْلَمْ ذلِکَ مِنْهُ؛ (بحارالانوار، ج75، ص370) هر گاه در زمانه‌ای عدل بیش از ظلم رایج باشد، بدگمانی به دیگری حرام است، مگر آنکه (آدمی) بدی از کسی ببیند. و هر گاه در زمانی ظلم بیش از عدل باشد، نباید به کسی خوش‌بین باشد، مگر اینکه به نیکی او یقین کند.

تأثیر صله رحم در طول عمر اِنَّ الرَّجُلَ لَیکُونَ قَدْ بَقِی مِنْ ثَلاثون سَنَهً فَیکُونَ وُصُولاً لِقَرابَته وُصُولاً لِرَحِمِهِ، فَیجْعَلُها الله ثَلاثه و ثلاثین سَنَهً، وَ إنَّهُ لَیکُونَ قَد بَقِی مِنْ أََجْلِهِِ ثَلاثٌ و ثلاثون سَنَهً فیکون عاقّاً لِقَرابَتِهِ قاطِعاً لِرَحِمِهِ، فَیجْعَلُها الله ثلاثَ سنینَ؛ (بحارالانوار، ج71، ص103.) چه بسا شخصی که مدت عمرش سی سال مقدّر شده باشد، اما به خاطر صله رحم و پیوند با خویشاوندانش، خداوند عمرش را به 33سال برساند، و چه بسا کسی که مدت عمرش 33سال مقدر شده باشد، ولی به سبب آزردن خویشاوندان و قطع رحمش، خداوند عمرش را به سه سال برساند.

پی نوشت: سايت انجمن گفت و گوي ديني

15رجب

1-زیارت امام حسین(ع): در شب 15رجب و روز آن زیارت امام حسین(ع)و همچنین زیارت مشاهد مشرفه معصومین است.

2-وفات حضرت زینب(س): وفات مظلومانه و غریبانه حضرت زینب کبری عقیله بنی هاشم در شب یکشنبه 15رجب سال62ه به وقوع پیوست.

در مدت یک سال و اندی بعد از واقعه کربلا، زندگانی آن حضرت با اشک و خاطرات کربلا و اسارت سپری گشت.

نام گذاری حضرت: هنگام ولادت جبرئیل از جانب خداوند متعال بر پیامبر(ص) نازل شد و عرض کرد:«یا رسول الله نام این دختر را زینب بگذارد». آنگاه جبرئیل گریست. پیامبر(ص) پرسید: سبب گریه چیست؟

عرض کرد: همانا این دختر از آغاز زندگانی تا پایان آن در این روزگار با رنج و درد و بلا خواهد زیست. گاهی به درد مصیبت شما یا رسول الله مبتلا می شود، و گاهی در ماتم مادرش و گاهی در مصیبت پدر و گاهی به درد فراق برادرش حسن مجتبی(ع)دچار خواهد شد. اما از همه بالاتر به مصائب کربلا گرفتار می شود چنانکه مویش سفید و قامتش خمیده خواهد گردید.

پیامبر(ص) صورت بر صورت حصرت زینب نهاد و گریست. حضرت فاطمه(س) فرمود یا ابتا، این گریه برای چیست؟ خداوند دیده های تو را نگریاند. فرمود: ای فاطمه! بعد از من و تو این دختر دچار بالاها و مصائبی می شود. حضرت زهرا(س) فرمود: چه ثواب دارد آن کسی که بر دخترم زینب(س) گریه کند؟ آن حضرت فرمود:« ای پاره تنم و ای نور چشمم! ثواب کسی که بر او و مصائب او گریه کند مانند ثواب کسی است که بر  برادرانش امام حسن و حسین(ع) گریه کند». سپس نام آن حضرت را زینب نهاد.

3- تغییر قبله: در روز 15 رجب سال2ه قبله از بیت المقدس به سوی کعبه تغییر پیدا کرد. این برنامه در نماز ظهر در مسجد بنی سالم مدینه اتفاق افتاد و این مسجد بعد از آن، مسجد ذی القبلتین نامیده شد.

4- خروج از شعب ابی طالب: در این روز حضرت ختمی مرتبت(ص) از شعب ابی طالب خارج شدند.