فاطمه المعصومه(سلام الله علیها)-دلیجان

قـرآن كـريـم اخـبـار كـرده اسـت بـه ايـنـكـه اگـر تـنـازع كـنـيـد، فـشـل مـى شـويـد. شـمـا آثـار فـشـل را در مـسـلمـيـن مـشـاهـده مـى كـنـيـد، آثـار فـشـل را در كـشـورهـاى عـربـى مـشـاهده مى كنيد. فشل شدن از اين بدتر چه كه كشورهاى پهناور اسلامى با همه قدرتى كه از حيث سياسى ، از حيث نظامى ، از حيث ذخاير دارند، در مقابل اسرائيل همه فشل هستند؟ شما فشل را چه مى دانيد؟ جز اين است كه نتواند يك دولتى يـا يـك مـلتـى كـارى كـه بـايد انجام بدهد، كارى كه بايد براى حفظ نظام خودش انجام بدهد، نتواند انجام بدهد؟ دشمنى كه حمله بر اسلام كرده است و حمله بر بلاد مسلمين كرده اسـت و هر روز توسعه را زياد مى كند و قانع به يك كشور هم براى خودش نيست ، مسلمين در مـقـابـل او فشل هستند.

صحیفه امام.ج 16. 1360/11/21. بـــيـــانـــات امـــام خـــمـيـنـى در جـمـع مـيـهـمـانان خارجى و خانواده هاى شهداى لبنان ، دانـشـجـويـانخـــارجـــى شــركـت كـنـنـده در اوليـن مـجـمـع بـين المللى حركت اسلامى دانشجوئى و حافظان و قاريان قرآن

مقام معظم رهبری : آمریکا میخواهد مشکلات ملّت ایران را حل کند؟ خود آمریکا دچار بحران است؛ این را چرا نمیگویند؟ این را همه‌ی دستگاه‌های مهمّ قضاوت‌کننده‌ی در این‌گونه مسائل در دنیا، حتّی خود آمریکایی‌ها دارند میگویند. آمریکا دچار بحران است؛ بحران اقتصادی، بحران بین‌المللی، بحران سیاسی، بحران اخلاقی؛ خودش دچار بحران است. امروز قرضهای دولت آمریکا تقریباً نزدیک به تولید ناخالص کلّ آمریکا است؛ این نشانه‌ی بحران است، این را اقتصاددان‌ها میگویند

یانات در دیدار دانش‌آموزان و دانشجویان ۱۳۹۵/۰۸/۱۲

آرامش زندگی خود را با مثبت اندیشی تقویت کنیم :
كارهايي كه افراد مثبت انديش انجام نميدهند:
١. هيچ گاه بدترين احتمال رو در نظر نمي گيرند: به طور مثال اگه در يك ارتباط،برخورد مناسبي با اونها نشه،نميگن كه حتما از من خوششون نمياد،بلكه ميگن شايد مشغله ي زيادي دارند.
٢. در برابر حقيقت مقاومت نشون نميدن: با حقيقت روبرو ميشن و اون رو با آغوش باز ميپذيرن.
٣. ناراحتي ها و دلخوري ها رو به دل نمي گيرند. اون ها ترجيح ميدن مسائل مربوط به گذشته رو فراموش كنن چرا كه ميدونن در غير اين صورت يادآوري اين دلخوري ها باعث رنجش مكرر و بي پايان اون ها ميشه.
٤. مسئوليت هاي خودشون رو به گردن ديگران نميندازن: اونها خودشون رو مدير زندگي خودشون مي دونن. عذر و بهونه نمي تراشند،چون مي دونند هر كاري بخواهند انجام بدهند،از عهده ش بر ميان.
٥ . حتي لطف هاي كوچيك رو هم فراموش نمي كنند: بابت هر لطفي،چه كوچيك چه بزرگ قدرداني و سپاسگزاري مي كنند.
٦. مشكلات رو مشكل نمي بينند: مشكل رو چالش مي دونند و شانس خودشون رو براي حل اون امتحان مي كنند و زندگي شون رو بهبود مي دهند.
٧ . خودشون رو با ديگران مقايسه نمي كنند: درك كرده اند كه هر فردي شخصيت متفاوت و راه پيشرفت خودش رو داره.
٨ . با افراد سمّي رفاقت نمي كنند: اونها با افراد مثبت انديش،الهام بخش و بامزه ارتباط برقرار مي كنند.

پی نوشت:
کانال به دنبال آرامش
https://t.me/hamdeli94

آیا در جنگ خندق عمرو بن عبدود وقتی داشت شکست می خورد به صورت حضرت علی آب دهان انداخت؟
درباره اینکه آیا در حین نبرد عمرو اقدام به انداختن آب دهان به صورت حضرت علی علیه السلام کرده است، منابع تاریخی و حدیثی اولیه و متقدم، از این جهت ساکت هستند و تنها این مطلب در یکی دو کتاب از جمله کتاب مناقب ابن شهر اشوب (1) متوفای قرن ششم و الفخری ابن طقطقی (2) متوفای قرن هشتم نقل شده است، آن هم بدون ارائه سند و در الفخری با عبارت قیل (گفته شده) آورده شده است که نشان از عدم اعتماد نویسنده به آن است. ترجمه متن عبارت الفخری این چنین است: گفته شده است: علی (علیه السلام) در یکی از جنگ ها مردی را بر زمین افکند و سپس بر سینه او نشست تا سرش را جداکند! آن مرد به صورت آن حضرت آب دهان انداخت. حضرت علی(ع) برخاست و او را ترک کرد و بعد از گردشی در میدان، برگشت و سر او را جدا کرد. وقتی از حضرتشان سبب این کار را پرسیدند فرمود :هنگامی که آب دهان به صورتم انداخت، من بر او خشم گرفتم و ترسیدم که اگر او را در چنین حالتی بکشم، خشم و غضب من در کشتن او دخالت داشته باشد. و من نخواستم که او را بکشم مگر تنها برای رضایت پروردگار.

مشکل دیگر این گزارش این است که معلوم نیست این داستان به کدام جنگ حضرت علی بر می گردد، به جنگها یا سریه های دوران رسول خدا صلی الله و علیه و آله یا به جنگهای دوره خلافت حضرت اشاره دارد. به هر حال عبارت ناگویاست. نکته جالب اینکه ابن طقطقی مولف الفخری، اصلا در اینجا که این داستان را می گوید در مقام بیان و تحلیل داستان نیست، بلکه می گوید که انسان باید بتواند خشم خود را فرو خورد والبته این کار بسیار سختی است و همانگونه که گفته شده علی بن ابی طالب … و داستان را توضیح می دهد.
در مناقب ابن شهرآشوب آمده است که عمرو بن عبدود به مادر امام علی (ع) توهین کرده و بر چهره مبارک حضرت آب دهان انداخته است. در حالی که در گزارش الفخری تنها به آب دهان اشاره شده بود.
اشاره مولوی متوفی اوائل قرن هفتم به این داستان نیز بیشتر ناظر به استفاده اخلاقی از این داستان است، این نیز سندی برای اثبات صحت این داستان نیست. سروده وی این چنین است:
آن خدو زد بر رخی که روی ماه - سجده آرد پیش او در سجده‌گاه

(1). محمد ابن شهر آشوب، مناقب آل أبی طالب، ج2، ص115، مؤسسه انتشارات علامه، قم.
(2). الفخرى فى الآداب السلطانية و الدول الاسلامية، محمد بن على بن طباطبا معروف به ابن الطقطقى(م 709)، تحقيق عبد القادر محمد مايو، بيروت، دار القلم العربى، چاپ اول، 1418/1997.

دو نمونه از شرایطی که باعث بی ‌اشتهایی و دلزدگی کودک از غذا می‌ شود عبارتند از :
۱. سخت گیری در آداب غذا خوردن:
برخی از والدین بیشتر از نیاز و خارج از توان کودک نسبت به رعایت آداب غذا خوردن سخت‌گیری می‌کنند.
آنها مدام از اینکه کودک هنگام غذا خوردن لباس خود را کثیف می‌ کند، گلایه دارند.
حتی از اینکه کودک اصرار دارد برای غذا خوردن شخصا از قاشق استفاده کند، ممانعت به عمل می ‌آورند.
یا روی مساله طرز نشستن و طرز قاشق برداشتن و به دهان بردن غذا با کودک مشکل دارند.
والدین باید توجه داشته باشند که یادگیری آداب غذا خوردن یک روند تدریجی است که با صبر و حوصله و مهربانی امکان ‌پذیر است.
در غیر این صورت ممکن است سخت ‌گیری در این زمینه علاقه کودک شما را به غذا خوردن تحت الشعاع خود قرار دهد.
۲. ایجاد محیط پرتنش برای غذاخوردن:
اگر وقت غذاخوردن برای کودک تبدیل به زمانی پرتنش شود علاقه کودک به غذا خوردن از بین می‌رود.
به عنوان مثال، برخی از والدین که از بدغذایی کودک‌شان گلایه دارند، با تهدید و تشر کودک را پای غذا می ‌نشانند و غذا را به زور و در یک اتمسفر تنش ‌آلود به خورد او می‌دهند.
این راه‌ حل کاملا غلطی است و باعث تشدید بدغذایی کودک شما می‌ شود.
باید عوامل بی‌اشتهایی او را به درستی کشف و درصدد رفع آنها باشید نه اینکه آن را تشدید کنید!

پنج راه حل برای ایجاد علاقه و بیشتر شدن اشتهای کودک نسبت به غذا:
۱- اگر بچه غذا را نخورد راه‌ حل‌هایی وجود دارد که می ‌توانند والدین با کمک آنها کودک را دوباره به غذا علاقه‌مند کنند.
یکی از این راه‌ حل‌ها این است که غذایش را با چیزهای دیگر ترکیب کنند.
به این شکل که ترکیبات غذا را برای کودک عوض کنند.
به عنوان مثال اگر کودک شما به خوردن سوپ علاقه نشان نمی‌ دهد موادی که دوست ندارد را حذف کنند و چیزهای دیگری به این ترکیب اضافه کنند.
یا می ‌توانند با حفظ ترکیب قبلی مواد جدیدی به ترکیب اضافه کنند که به مورد پسند شدن طعم آن برای کودک کمک کند.
۲. نوع طبخ غذا در عدم علاقه کودک به غذا موثر است.
شاید اگر نوع طبخ را عوض کنید کودک شما به همان غذایی که اشتیاقی برای خوردن از خود نشان نمی‌ داد علاقه مند شود.
به بیان دیگر، اگر شما انواع پخت مانند بخارپز، کبابی و سرخ شده را بیازمایید بالاخره به مدلی خواهید رسید که کودک آن را می ‌پسندد.
۳. یک روش دیگر این است که از کودک بخواهید در طبخ غذایی که قرار است بخورد به شما کمک کند.
بچه‌ها عاشق این هستند که مواد را با هم مخلوط و طبخ کنند.
این پیشنهاد مطمئنا با استقبال کودک همراه می‌ شود و علاوه بر اینکه فرآیند طبخ را برای شما و او تبدیل به یک فرصت وقت گذرانی و لذت بردن با هم می‌ کند، کودک را برای خوردن آنچه خودش در تهیه آن نقش داشته است، ترغیب میکند.
۴. از راه ‌حل‌های موثر برای ترغیب کودکان به غذا خوردن این است که شرایطی را فراهم کنید که کودک همراه با همسالان خود غذا بخورد.
این کار باعث باز شدن اشتهای او به غذا می شود. بسیاری از مادران که تجربه غذا خوردن کودک‌شان را در مهد کودک دارند، به این مساله واقف هستند.
در شرایط میهمانی و حضور کودکان همسال نیز، بچه‌ها به شکل قابل توجهی نسبت به غذا تمایل بیشتری نشان می ‌دهند.
۵. از موارد دیگری که می ‌توان برای ترغیب کودک به غذا خوردن استفاده کرد و بسیار نیز موثر است تزیین غذاست.
به کار بردن خلاقیت و تزیین غذای کودک با مواد خوراکی داخل بشقاب و ساختن تصویرها و شکل‌ های جالب توجه باعث می‌ شود کودک به خوردن غذا بیشتر از قبل علاقه نشان دهد.

پی نوشت:
کانال لبیک یا زینب
https://t.me/yazynabk