روزی علی علیه السلام خطاب به یارانش فرمود: سه روز پس از دفن رسول خدا، اعرابی وارد شد و خود را بر روی قبر رسول الله افکند و خاکش را بر سر خود می ریخت و می گفت: ای رسول خدا، گفتارت را شنیدیم و به آن ایمان آوردیم. حقایق را از ناحیه خدا گرفتی و ما هم آنرا از ناحیه تو گرفتیم و از چیزهایی که بر تو نازل شده است، این آیه است: ولو انهم اذ ظلموا نفسهم جائوک ..من ستم کردم و پیشت آمدم، تا برایم طلب آمرزش کنی. در این هنگام از میان قبر ندائی بلند شد که ای اعرابی برخیز، که گناهت آمرزیده شده است.
1. علامه امینی، الغدیر، ج 9، ص 250.