فاطمه المعصومه(سلام الله علیها)-دلیجان

همه انسان‌ها تشنه كمال هستند ولي بعضي‌ها به دنبال سراب مي‌روند، وقتي كسي دنبال سراب برود هم آب به دست نمي‌آورد و هم توان برگشتن را از دست مي‌دهد و در نتيجه تلف مي‌شود. راه نجات از پوچي‌و يأس اين نيست که زندگي را به طور عادي بگذرانيم. اگر انسان بخواهد پوچي و اضطرابش كم شود بايد بداند كه دل او، خدا مي‌خواهد و بايد به دنبال خدا برود. مولوي مي‌گويد: اي آدم‌ها! اگر آب مي‌خواهيد، آب درون كوزه است، چرا محو گُلِ روي كوزه شده‌ايد؟! چرا همين طور قربان ظاهر زيباي كوزه مي‌رويد، در صورتي كه آب داخل كوزه است و نه در گُل روي كوزه؟

چند بازي عشق با نقش سبو؟
بگذر از نقش سبو و آب جو

چند باشي عاشق صورت، بگو
طالب معني شو و معنا بجو

صورت ظاهر فنا گردد بدان
عالم معني بماند جاودان

صورتش ديدي ز معنا غافلي
از صدف درّ را گزين گر عاقلي

يعني انسان در اين دنيا آمده است كه به خدا وصل شود و اگر در اين دنيا به دنبال دنيا بدود مثل اين است كه انسان تشنه‌اي بخواهد با گُلِ روي كوزه سيراب شود و از محتواي درون کوزه غافل بماند. مشغول‌شدن به صورت و ظاهر دنيا، انسان را در اضطرابِ بي‌ايماني و تشنگي نسبت به حقيقت نگه مي‌دارد. در آخر هم، دنيا دست‌يافتني نخواهد بود، خدا مي‌ماند و آن ارتباطي که انسان توانسته باشد با خدا به‌وجود آورد و ديگر هيچ. تنها راه از بين بردن افسردگي اين است كه آرام‌آرام آن را به‌وسيله ارتباط با خدا از بين ببريم. اگر كسي مي‌خواهد عمرش حاصلي داشته باشد و پوچ نباشد بايد زندگي‌اش زندگي ايماني باشد، و وارد يک زندگي ديني شود.
وقتي انسان اضطراب‌هاي خود و ديگران را ارزيابي كند دقيقاً مي‌بيند كه ريشه‌ي همه اضطراب‌ها اتصال نداشتن به حق است. و ايمان قلبي تنها وسيله اتصالِ به حق است که بايد به دنبال آن بود.

نويسنده : اصغر طاهرزاده، آشتي با خدا از طريق آشتي با خود راستين

علی بن ابراهیم بن مهزیار اهوازی کیست؟
علی بن ابراهیم بن مهزیار اهوازی معروف به علی بن مهزیار یکی از تشرف یافتگان خدمت امام زمان(ع) در غیبت صغری. وی فرزند ابراهیم بن مهزیار و برادر زاده علی بن مهزیاری است که از اصحاب ائمه بوده‌است. برادر او محمد بن ابراهیم بن مهزیار نیز وکیل امام زمان(عج) در اهواز بود.
شیخ طوسی در کتاب الغیبه نقل می‌کند که از علی بن مهزیار درباره بازماندگان امام حسن عسکری(ع) سوال شد، وی جواب داد که من بیست مرتبه به حج مشرف شدم و در تمام این سفرها قصدم دیدن حضرت مهدی(عج) بود ولی موفق نشدم تا اینکه در خواب کسی به من گفت ای علی امسال هم به حج برو. آن سال هم به مکه رفتم و خدمت امام زمان(عج) مشرف شدم.[۱][۲] مرقد ایشان در شهر اهواز قرار دارد.
1. علامه مجلسی، محمدباقر، مهدی موعود، ترجمه بحار الأنوار، ترجمه: علی دوانی، اسلامیه، تهران، ۱۳۷۸ش، ص۷۳۰.
2. محدث نوری، میرزا حسین، نجم الثاقب فی أحوال الإمام الغائب، مسجد جمکران، قم، ۱۳۸۴ق،ج۲،ص۸۵۴.

پس از رحلت حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله ، ياران حضرت اميرالمؤ منين علىّ عليه السلام نزد زيد بن ارقم كه يكى از اصحاب رسول خدا صلوات اللّه عليه بود و در جريان غدير خم نيز حضور داشت آمدند و از او گواهى خواستند؛ ولى چون او از طرف حكومت براى خود احتمال خطر مى داد از بيان حقيقت و جريان غدير خوددارى كرد.
بعد از گذشت مدّتى ، همين شخص مريض شد و در بستر بيمارى افتاد، وقتى اميرالمؤ منين علىّ عليه السلام شنيد كه زيد بن اءرقم مريض حال است به عيادت و ديدار او آمد.

همين كه زيد بن ارقم چشمش به جمال نورانى حضرت افتاد، گفت : مرحبا به امير مؤ منان ، كه از من عيادت مى نمايد، با اين كه وى ما را قبول ندارد و از ما دلگير و آزرده خاطر مى باشد.
امام علىّ عليه السلام فرمود:اى زيد! آن ناراحتى كه براى ما به وجود آوردى هرگز مانع آن نمى شود كه ما شرط انسانيّت و حقّ دوستى را فراموش نموده ؛ و تو را در حال بيمارى عيادت نكنيم .
و پس از آن افزود:
هركس مريضى را براى رضاى خداوند عيادت كند، تا هنگامى كه در كنار مريض نشسته باشد، در سايه رحمت و لطف الهى خداوند قرار خواهد داشت .و چون بخواهد برخيزد كه از نزد مريض بيرون رود، خداوند متعال هفتاد هزار ملك را ماءمور مى نمايد تا براى او درود و تحيّت فرستند؛ و مشمول رحمت الهى قرار مى گيرد.
سپس افزود:اى زيد! من دوست داشتم كه چنين فضيلتى شامل حالم گردد؛ و به همين جهت از تو عيادت كردم
محدث نوری، مستدرك الوسائل : ج 2، ح 3، علامه مجلسی، بحار الا نوار: ج 81، ص 228، ح 41.

روزى اميرالمؤ منين علىّ عليه السلام از منزل خارج شد؛ و در بين راه به سلمان فارسى برخورد نمود، به او خطاب نمود و اظهار داشت : اى سلمان ! در چه وضعيّتى به سر مى برى ؟
سلمان فارسى در جواب چنين پاسخ داد: در غم چهار موضوع به سر مى برم ؛ حضرت فرمود: آن چهار موضوع اندوهناك چيست ؟
سلمان گفت :
اوّل : همسر و عائله ام ، كه از من طعام و ديگر مايحتاج زندگى رامى خواهد.
دوّم : پروردگار متعال ، كه بايد مطيع و فرمان بر او باشم .
سوّم : شيطان رجيم (رانده شده )، كه هر لحظه سعى دارد مرا از مسير حقّ، منحرف و دچار معصيت كند.
چهارم : عزرائيل و ملك الموت ، كه در انتظار گرفتن جان من است .

امام علىّ عليه السلام فرمود: اى سلمان ! تو را بشارت دهم به مقامات عالى و فضائل والائى كه در بهشت خواهى داشت ؛ چه اين كه من نيز روزى به ملاقات حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله رفتم ، آن حضرت به من فرمود: يا علىّ! در چه وضعيّتى هستى ؟
گفتم : در وضعيّت سختى به سر مى برم ؛ و براى همسر و دو فرزندم حسن و حسين عليهم السلام ناراحت هستم ؛ چرا كه غير از آب آشاميدنى چيز ديگرى در منزل نداريم .
حضرت رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمود: يا علىّ!
•غم و ناراحتى مرد در جهت رفع مشكلات خانواده ، سبب نجات او از آتش ‍ دوزخ مى باشد.
•و مطيع و فرمان بر خدا بودن ، نيز وسيله رهائى انسان از آتش قهر و غضب الهى است .
•همچنين صبر بر مشكلات زندگى ، چون جهاد در راه خدا و بلكه افضل از شصت سال عبادت مستحبّى است .
•و نيز هر لحظه به ياد مرگ بودن ، كفّاره گناهان خواهد بود.
و در ادامه فرمود:
يا علىّ! رزق و روزى و نياز بندگان ، را خداوند متعال برآورده مى نمايد، و غم و اندوه در اين جهت سود و زيانى ندارد مگر ثواب و پاداش در پيشگاه خداوند مهربان .
و در پايان حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله افزود:
بدان كه مهم ترين غم ها، غَمْ داشتن ، براى عائله و خانواده است .
شیخ تاج‌الدین محمد بن محمد شعیری،جامع الاخبار: ص 91.

پیامبر(ص): علی از من و من از اویم و او پس از من ولی شماست.
پیامبر(ص): کسی که علی را دشنام دهد، مرا دشنام داده است.
امام عی(ع): من بنده خدا و برادر رسول خدا هستم و من صدیق اکبر هستم، این را پس از من جز دروغگو نمی‌گوید، هفت سال پیش از مردم ایمان آوردم.
زید بن ارقم: نخستین کسی که با رسول خدا(ص) نماز گزارد، علی(رض) بود.
سعد بن ابی وقاص: شنیدم که پیامبر(ص) در روز جحفه، دست علی را گرفت و خطبه‌ای خواند و خدای را ستود و سپس گفت: ای مردم! من ولی شمایم. مردم گفتند: راست می‌گویی ای رسول خدا! سپس پیامبر(ص) دست علی را گرفت و بالا برد و گفت: این ولی من است و دین مرا از سوی من به انجام می‌رساند، و من دوستم با کسی که با او دوست باشد و دشمنم با کسی که دشمنش باشد.
النسائی الشافعی، احمد بن شعیب، خصائص امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (کرم الله وجهه)، حققه و صحح اسانیده ووضع فهارسه: محمدهادی الامینی، طهران، مکتبة نینوی الحدیثة، ۱۳۸۹قصص 99،46،43،47،46.